AL SANA HAREKETLİ YILBAŞI...

 Ohh! Neyse... kendime gelebildim nihayet...

Siz yeni yıla nasıl girdiniz..?

Gönlünüzce bir akşam geçirmişsinizdir umarım.

Bizde bir hareket, bir koşuşturmaca vardı ki, sormayın gitsin.

Aslında sorun. Siz sorun ben anlatayım.

Hani severim ya hareketi... Hele özel günlerde bir köroğlu bir ayvaz ( iki başımıza, yalnız - Merih ve Ben- ) kalmak üzer, hüzünlendirir beni. İsterim ki kalabalık olalım, yakınlarımız, sevdiklerimiz olsun yanı başımızda. Heyecanlı, hoş bir telaş olsun böyle günlerde.

Hay dilimi eşek arısı soksun.

Yanlış anlaşıldı sanırım. Hareket severim derken bunu kastetmemiştim... Hem de tam yılbaşı gecesi. Tam sohbetin, muhabbetin dibine vurmuşken.

Kuzenler çağırdılar. "Hadi gelin hep birlikte olalım." diye. 

"Olur..." dedik. 

Bu yaz dayımı kaybetmiştik, Yengem yalnız  olmasın istedik ve orada toplanmaya karar verdik. 

Dört ayrı evde özenle hazırlanmış, dört hünerli elin tüm lezzetli eserleri bütün göz kamaştırıcılığıyla soframızı süslemiş, mideler keyifle şişmeye, başlar hafiften dönmeye başlamıştı kii...

" Radyatör su damlatıyor." dedi Merih.

Nijad; " Dur Abi! Ben hemen hallederim." diye fırladı, Dayımın takım çantasını kapıp geldi. Başladı radyatör vanasının musluğunu kıvırmaya.

 "Amaan! daha çok damlatmaya başladı..."

Demeye kalmadı... Ben tam önünde oturuyordum radyatörün. Neyse ki, mutfaktan bir şey almak için kalkmıştım. Döndüğümde gözlerime inanamadım. Aman Tanrım! O nasıl bir basınçlı sudur öyle. Koskoca salonu tamamen sular içinde bırakmış antreye kadar fışkırıyordu. Üç - beş dakika içinde salon göle dönmüş içinde halılar yüzüyordu. Salondaki herkes sırılsıklam olmuştu. Yani bildiğiniz 'Sudan çıkmış sıçan' gibiydiler. Saçlarından, paçalarından şapır şapır sular akıyordu. İsli, kara, pis bir suydu üstelik ve elli - altmış derece falandı sanırım sıcaklığı. Beyler patlak vanayı ilk anda elleriyle kapatmaya çalıştılar ve elleri yandı. Evin içinde buhardan göz gözü görmüyordu. Sıcak suyla iyice ıslanan yün halılardan yayılan koku da cabası. İlk şaşkınlık geçtikten sonra kovalarla, faraşlarla, elektrik süpürgesiyle elimize ne geçtiyse onunla salonun suyunu boşaltmak için koşuşturmaya başladık. Bu arada vana geçici bir çözümle az akıtır hale getirilebilmişti. 

Ohh! neyse su boşaltıldı...

Derken...

"Şu akıntıyı da kesebilir miyiz acaba..?" demiş beylerden birisi. Ben yine mutfağa gitmiştim :)

Demekle kalmamış icraata geçmiş. Ve iki saat süresince kan ter içinde kalarak onca kişinin sudan arındırdığı salon üç - beş dakika içinde yine göle döndü. 

Evde erkek olmadığı için ıslak giysilerini kadın giysileriyle değiştirmek zorunda kalan beyler yeniden ilkinde olduğu gibi sırılsıklam oldular. Kimimiz donmuş kalmış, kimimiz gülmekle ağlamak arasında tuhaf tuhaf sesler çıkarıyor, kimisi sinirden bağırıp çağırıyor durumda, geçici bir çözümle vana tıkandıktan sonra ikinci kere aynı işlemlerden geçirerek tekrar suyu boşalttık. 

Yılbaşı gecesi olduğu için Ankara kazan biz kepçe körtapa, vana arasak da bulamadık tabii. Her yer erkenden kapanmıştı. Sonunda bir tamirci bulduk da sorun çözüldü nihayet. 

İkinci kez ıslanan giysilerinin yerine fistolu atletler, dantelli, pullu tişörtler ve kadın pijaması giyen beylerin komikliğini ise her tür koşuşturma bittikten sonra fark edebildik ancak. :)

O caanım yemekler mi..? Pis suyla çorbaya döndükleri için hepsi çöpe gitti :(

Biz mi..?

Eve döndük, okey oynadık. Ama hatırladığım kadarıyla okey bizimle oynamış gibiydi sanki :P

n y tartaç