5 Aralık 2015 Cumartesi
GERÇEK MUCİZE
( Tablo: Josephine Wall )
Ne kadar zamandır mucizelere inanmıyorum, ne zaman bıraktım hayal kurmayı..? Hatırlamıyorum...
Sindirella olmadığımı fark ettiğimde ya da sihirli arabam saat on ikiden çook önce bal kabağına dönüştüğünde olabilir. Zaten benim hiç camdan ayakkabılarım da olmamıştı.
Öyle prens falan da dolaşmazmış kalabalık caddelerde beyaz atıyla. Ki, atsın atının terkisine götürsün muhteşem sarayına. ( İnanmayın masallara. Belki sizin de prensiniz / prensesiniz tam karşınızdadır da gözleriniz ufku taradığından göremiyorsunuzdur burnunuzun dibini. :))
İnanırdım eskiden. Küçük bir kızken de, gençken de. Yaşlandığım için mi kaybettim acaba peri masallarımı, iyilik perisi elindeki sihirli çubuğuyla dokunuverince anında bir prenses olacağım sandığım tatlı yalan hayallerimi..?
Hani nerede, aynanın karşısında, elinde süpürge sapı, cıyak cıyak bağırarak şarkı söyleyen star..? Ne zaman söndü ışığı..?
Uzuun uzun yıllar oldu. Gerçek dünyayla tanışalı.
Hayat denilen yolun dikenlerle, taşlarla, iniş - çıkışlarla, aşılması zor engellerle dolu olduğunu öğrendim. Düşerek, dizimi, kolumu, ellerimi kanatarak, bizzat deneyimleyerek öğrendim. Ama kalkıp üstümü silkeleyip, yoluma devam ettim.
Anladım ki, mucize hayatın ta kendisi. Gizlice, hissettirmeden, en doğal biçimde sokulur hayatımıza. Bir nefes gibi. Hayalse ulaşamadığımız her şey. Başkası için ulaşılamayan bir hayal bizim en doğal rutinimiz belki de. Farkında değiliz. Farklı hayallerin peşinde koşmaktan elimizdeki, yanı başımızdakini göremeyiz çünkü.
Nereden mi çıktı şimdi bu yazı ?
Yılbaşı yaklaştı. Hayal tacirleri iş başında. Milli piyango biletleri satışa çıkmış. Her sene alırdım. Bu sene almayacağım.
Milli Piyango İdaresi buna küser mi?
Bilmem :P
Ama artık ben bir hayale sığınıp, mucize beklemek yerine, elimdeki değerlerin kıymetini anlayacak yaşa geldim sanırım.
n y tartaç
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
9 yorum:
Sevgili Nurten'ciğim ben de bıraktım hayalleri, mucizeleri, perileri....hepsi peri masallarında kaldı:( milli piyango bile almıyorum çünkü biliyorum ki, doğrudan başbakanlığa bağlı bir kurumun toplaşan paraları gerçekten, adilane bilet sahiplerine dağıtacağına asla inanmıyorum, asla güvenmiyorum. Eskiden loto oynardım akp gelince bunlar loto, toto, piyangoyu da kendi aralarında kırışıyorlardır dedim...bu arada resim muhteşem...çok güzel....
Çok güzel, çok içten, çok etkileyici yazmışsınız... Her satırını hissettim her cümlesini. Yüreğinize sağlık Çınar Hanım.
bücürükveben , her tür şans oyunlarında dönen dolaplarla ilgili birçok söylenti var. Aslında kimseye piyango falan çıkmıyormuş. Ne kadar doğru bilemem ama akp geldiğinden beri ben de hiç mi hiç güven duymuyorum. Boş yere bilet alarak veya diğer şans oyunlarını oynayarak soyulmanın / bir de bu şekilde/ gereği yok diye düşünüyorum. Josephine Wall'un bütün eserlerinde masalsı bir taraf var ben de çok seviyorum.
Sevgiler
Kalemderi, :) çok teşekkür ederimm <3
Sevgiler
gerçeğe ne kadar uzak dursa da hayaller, yine de vazgeçmemeli onlardan..
onların pembesi hep yayılsın hayatınıza..
sevgiler...
Bilet paraları bizden köşeyi dönen orta da yok:))
her yıl bir tanecik alırdım çıkarsa ban çıktı bakın diyeyim diye yok kardeş yok bize yedirmeyecekler:))))
görsele bayıldım kalemine sağlık canım
maviye iz süren, hayallerden vazgeçmemeli çok haklısın. Hayalleri olmalı insanın ama onları gerçekleştirmek için enerjisi, azmi ve çabası da olmalı başarıyı yakalamak için. Yaşımdan olsa gerek artık bulutların üstünde gezmiyorum, daha ayakları yere basan hayaller kuruyorum. :)
Teşekkürler :)
Sevgiler
ÖRGÜÇANTAM-Hatice yazıcı,yedirmezler bize piyango parasını, boşuna mı Maliye Bakanlığı'na bağladılar.
Ben de çok seviyorum Josephine Wall'un tablolarını :)
Teşekkürler
Benimde bu konularda hiç şansım olmadı o yüzden almıyorum. :)
Yorum Gönder