İLK AŞK ( 3 )

Genç kız delikanlının arkasından öylece bakakaldı. Koşmak istedi peşinden, "Dur!" demek istedi. "Dur! Seni seviyorum." Boğazı düğüm düğümdü. Ağzını açtı ama hıçkırıklarla boğuldu sesi. Koşarcasına iş yerine giderken gözlerinden yağmur gibi yaşlar boşalıyordu.

Aradan aylar geçti. Telefonla konuşuyorlardı zaman zaman ama araya mesafeler girmişti bir kez. İki arkadaşın telefon sohbetinden ileri geçemiyordu artık konuşmaları. Öyle ki, zamanla delikanlı kız arkadaşlarından bahsetmeye bile başlamıştı. Genç kız görünürde onun bu şekilde konuşması çok normalmiş gibi davranıyordu ama içten içe deli gibi kıskanıyor, acı çekiyordu. Mutsuzdu... Çok mutsuz. Eski neşesinden eser kalmamış, rengi solmuş, bakışları gölgelenmişti. Zaman geçtikçe özlemi daha da arttı. Sevgisi tutkuya döndü. O'nu düşünmeden geçen bir günü,bir anı bile yoktu. Dinlediği her şarkı O'nu, O'na özlemini, aşkını anlatıyordu. Bütün şarkıları ikisi için yazıp, bestelemişlerdi sanki. Her yerde, her şeyde O'nu görüyor, bu da kalbinde derin sızılara neden oluyordu.

Yaşlı kadın; "Dört ay boyunca hiç aramamıştı. Çok kırgın ve öfkeliydim. Aradığında bir daha aramamasını söylemeye karar vermiştim. Bu şekilde konuşmalarına dayanamıyordum artık. O'nu hayatımdan silmeliyim diye düşündüğüm bir dönemdi yine telefon ettiği…" "Ben..." diyordu delikanlı..."Ben seninle evlenmek istiyorum. Seni seviyorum…" Yaşlı kadın, "O kadar öfkeliydim ki..." derken gözlerinden o andan, o anıdan kalma hüzünlü bir bulut geçti sanki. " Telefon açıp kız arkadaşlarını anlatıyorsun, dört ay boyunca hiç aramıyorsun, sonra pat diye evlenmek istediğini söylüyorsun, sen benimle dalga mı geçiyorsun? Hem ben evlenmeyi hiç düşünmediğimi söylemiştim sana."

"Dikenlerin o kadar sivri ki..." diyordu delikanlı, kızgın ama yine de kızdırmaktan kaçınan bir sesle. "Her elimi uzattığımda dikenlerini çıkarıyorsun. Ulaşamıyorum sana. Oysa neden aramadığımı sorsan, sana anlatırdım nedenlerimi. Bir sorun mu var acaba diye hiç mi aklına gelmedi? Hiç mi merak etmedin? " "Evlenme teklifi yaptığı bu konuşmamızda bir kavgaya tutuşmuştuk. Çok sinirlendi ve artık aramayacağını söyleyerek kapattı telefonu." diye anlatmaya devam etti kadın.

Bu konuşmanın üstünden tam bir yıl geçmişti. Genç kız o akşam işyerinden çıktığında, karşı kaldırımda beklerken gördü O'nu. Hiçbir şey olmamış gibi yanına geldi delikanlı. Karanlıkta yan yana yürüyorlar, bir taraftan da delikanlı, O'nu unutamadığını, O'na ne kadar değer verdiğini, bugüne kadar yaşanmış onca yanlışın üstüne bir çizgi çekip yeniden birlikte olmayı ne kadar da istediğini anlatıyor, genç kız sessizce, başı önde dinliyordu.

"Hadi! " dedi delikanlı. "Hadi! Yeniden başlayalım. Seninle evlenmek istiyorum. Unutamıyorum seni. Sen de beni seviyorsun, biliyorum. Lütfen bırak artık inadı…"

Çok geçti… Genç kız elini uzattı delikanlıya. Parmağındaki alyansı gösterdi "Çok geç..." dedi. "Ben nişanlandım…" Yolun ortasında öylece kalakaldığını hatırlıyordu delikanlının…

"Birşey söylemiş miydi..? Hoşçakal demiş miydim? hatırlamıyorum. Oradan kaçarcasına uzaklaşırken gözyaşlarıma engel olmaya çalışıyordum yalnızca …" dedi yaşlı kadın.


nurten y tartaç

Devamı var…