14 Şubat 2024 Çarşamba

ŞÖYLE BİR ŞEY HERHALDE

 


Elinize bir uçan balon tutuşturmuşlar ipinin ucuna da sizi, yani kalbinizi bağlamışlar. 
Önce göklerde uçarsınız. Öyle sanırsınız. Nasıl da güzel bir duygudur bulutların üstünde, kalbiniz önde siz arkada koşturmak çoşkulu bir heyecanla, mutlulukla.
Sonra yavaş yavaş balonun havası söner doğal olarak.
 Balonla birlikte önce usul usul süzülerek sonra gittikçe hızlanarak bulutlardan iner ve kayalıklara çakılarak darmadağın olursunuz/darmadağın olur kalbiniz.
İşte o zaman anlarsınız ki aşk geçici, havai bir duygudur. Takılıp peşine gitmemek gerek öyle bilip bilmeden.😁
Bir aldatmaca, bir illizyondur anlayacağınız.
Ama geçmiş olsun. Artık paramparça, dikiş tutmaz, yamanmaz, onarılmaz bir kalbiniz vardır.
Adını yürek koyarsınız. 
 Avucunuza alıp sevip okşayarak ve onarabilirim umuduyla kah flasterle yapıştırarak, kah iğne iplik alıp teğelleyerek 😜😂usulca göğüs kafesinin içindeki yerine bırakırsınız.
Sızladıkça yüreğiniz  belki yapabileceğiniz tek şey açıp radyoyu bir şarkı dinlemek olabilir; elinizin tersiyle gözyaşlarınızı silip, burnunuzu çekiştirerek.
Yani demem o ki sevgili gençler ve ikinci baharlarında hala dalgın ve süzgün gözlerle gökyüzünü tarayarak; evini şenlendirecek, gönlünü çiçek bahçesine çevirecek, el ele tutuşunca kutuplardaki buzulları bile eritebilecekleri bir sevgili bekleyenler...
Üzgünüm sizi hayal kırıklığına uğratacağım ama yok öyle bir dünya, o ancak masallarda olur. 
 Nurten Teyze/bacı olarak size öğüdüm şudur ki;
daha önce de söylediğim gibi; indirin artık yıldızlardan gözlerinizi.
Belki aradığınız tam da burnunuzun dibinde, sizin onu fark etmenizi bekliyordur;
akıllı uslu, ayakları yere basan ve mantık çerçevesinde bir sevgi sunmak için. Kim bilir🤷‍♀️🤩
nurten y tartaç 
SEVGİLİLER GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN 💐🌻🌼🌷⚘️🍀🌺

6 yorum:

Derya dedi ki...

Gerçekten de insan yaş aldıkça realist oluyor, her yaşın kendi duyguları var. Yaşanmışlıklar da etkiliyor tabii 🩷

Makbule Abalı dedi ki...

Zaman zaman eski blog arkadaşlarını arıyor, özlüyor insan. Bir zamanlar çok severek okuduğum görkemli bir "ÇINAR" vardı. Uçun Kuşlar'da bazen eski paylaşımlarıma kısa uçuşlar (konuşlar demek daha doğru galiba.) yapmaya çalışıyorum. Yunus Emre'den, Çınar'ın yorumundan buraya geldim. Aradığımı bulamadım.
Oysa çınar en güçlü ağaçlardandır bilirim. Hatta izlenen bloglar arasında bile kendimi bulamadım.
"Merak" insana özgü bir duygu...

Makbule Abalı dedi ki...

Duygu yoğunluğu içinde bugün yeni bir yorum yapmıştım. Acaba ulaşmadı mı ?

Çınar dedi ki...

Elbette ki yaş almak, yaşanmışlıkları üst üste biriktirmek farklı bir bakış açısı geliştirmeye neden oluyor. Gözü açılıyor insanın demek mi gerekir bilemeyeceğim ;)
Sevgiler

Çınar dedi ki...

Üzgünüm çok çok geç cevap yazabilyorum. O kadar uzun zamandır blogdan ayrı kaldım ki. Neredeyse unuttum blogumu.
Ben de eski blog hareketliliğini ve dostluğunu çok arıyorum aslında ama eski neşesi mi yok ben mi dostları kaybettim blogumu ihmal ederek bilmem.
Faal olarak blog yazdığım zamanlardan severek okuduğum Uçun Kuşlar arkadaşımı sayfamda görmek sevindirdi beni. Cevapsız bıraktığım için tekrar özür dilerim canım.
Sevgiler

Çınar dedi ki...

Yukarıda nedenini yazdım canım ;)