20 Ağustos 2017 Pazar

BAKIN NE ANLATCAM




Ordan burdan, suya sabuna dokunmadan, hafta sonu çerezi niyetine :)

Geçenlerde yürüyüş yapmak için çıktığımızda kaldırımda bir köpek gördük. Biz caddeden karşıya geçmek için arabaların azalmasını beklerken, köpek yanı başımıza gelip bizimle beklemeye başladı. Yolun yarısını geçtik, köpek de bizimle birlikte geçti. Orta refüjde bu kez de karşı yönden gelen arabaları beklemeye başladık. Köpek de bizimle birlikte bekledi. Biz yolu geçerken yine bizimle birlikte o da geçti. Biz hayretle birbirimize bakıp gülerken, kaldırımda bizden ters yöne doğru yürümeye başlayan köpek durdu, arkasını döndü, bize baktı bir süre, sonra yürüdü gitti. Sanki " Çok teşekkür ederim, sizin yardımınızla güvenle caddeyi geçtim." der gibi.

Ha bir de; şu TV lerde gösterilen trafik lambasını bekleyen köpek haberi vardı ya, işte biz öyle bir olaya da şahit olmuştuk. Sahiden de köpek yeşil ışığın yanmasını beklemiş ve yanınca da sakin sakin karşıya geçmişti.

Parmaklarım uyuştu valla onu yazma, bunu yazma... Siyaset 'cıs!' konu, yazma yanarsın. Yanmak deyince aklına yanan ormanlar gelir... Yazma... yapmaa... Kov o düşünceleri aklının kuytu köşelerine. Deli misin..? Banka, borsa ı ıh! işin olmaz, ne anlarsın? Ekonomi şahlanmış gidiyor, maşallah. Neyini yazacaksın..? Turizm mi o da ne..? Turistin vızır vızır kaynadığı zamanlarda yüzümüze bakmıyordu turizmciler. Şimdi krallar gibi ağırlanıyoruz otellerde, sahillerde. Ohh! Ne rahat hayat, daha ne olsun? Eğitim... Sana ne..? Çocuklarını öven yolda kalır derler, o konuda da yazma, yanılırsın. Kocanı övsen zaten olmaz, ayıp bi şii... olsa olsa yerden yere vurmalısın o da sana olmaz. Evini, eşyanı, takılarını, giydiğini, yediğini, içtiğini mi anlatacaksın? Görgüsüz derler adama. Dedikodu... bak işte o pek keyifli bir konu ama o da olmaz bu kadar ortalık yerde. Konunu komşunu, arkadaşını anlatamazsın. Ya okurlarsa..? O da yazılmaz.

En sağlıklısı(!) hayvanları anlatmak. Yersen de, sevsen de, yerden yere vursan da, ne sesleri çıkar, ne sesini keserler zavallıcıklar.

Ve hayvanları hafife alıp küçümsemeyiniz lütfen. Öyle zaman olur ki, şaşar kalır en akıllı benim diyen insan.


n y tartaç




3 yorum:

Unknown dedi ki...

Çok hoş bir anlatımdı.Teşekkürler.

Arzu sarıyer dedi ki...

En sadık dostlarımız ;iki tane bizde baba ve oğul Goldi ve Jonjon .Severiz mutlular arkamıza döndüğümüzde hüzünleri gözlerinden okunur.

ramazan dedi ki...

Çok güzel. Kaleminize sağlık. Saygılar.