FARZET Kİ YALAN YAŞANANLAR

                                             ( Tablo: Albert Bierstadt )



Ya sen değişmelisin, ya da dünya...

Mesela;

manzara aynı olsa da,

çiçekler başka koksun sana.

 Sende bir başkalık, 

esen rüzgarda bir hoşluk olsun...

Sarıp sarmalasın kollarında, 

 uçursun karşı dağdaki orman kuytusuna.

Yalan da olsa inan masallara.

San ki; mutlu dönüyor dünya.

Kuşlar coşkuyla şakıyor. 

Yıldızlar neşeyle göz kırpıyor 

her gece gökte

defalarca defalarca...

Yok inanma...

Değişen bir şey yok yeryüzünde.

 Ağlıyor bir çocuk,

 çaresizliğin, korkunun ezik kollarında...

Bağrını dağlıyor bir ana.

Tam da umut yeşertecekken sol yanında.

Sol yanına kurşun yiyor, yığılıyor bir genç.

Soluyor karanfiller...

Kan çiçekleri boy veriyor;

kahroluşlar, yok oluşlar, ayrılışlar

batağında...

En hassas yerinden kanatılıyor,

izliyorsun yalnızca.

Öyle yılgın, öyle umarsız, duyarsızca...

O halde;

say ki, önünde doyumsuz bir manzara var.

Farzet,

yalan yaşananlar...

Duyduğun çığlıklar,

kanlı bebeler bir kabustan fırlamışlar.

san ki, dünya bir cennet aslında...

     nurten y tartaç