Günlük yaşamın akışı içinde hırslarımız öfkelerimiz bitmek tükenmek bilmez isteklerimiz peşinde koşturup dururuz. Mutlu olmaktan çok mutsuzluğu seçeriz birçok zaman farkında olmadan, elimizde tuttuklarımızı görmezden gelerek. Ne kadar da küçük şeylerdir bazen mutsuzluğumuza neden olan şeyler. Bir türlü değiştiremediğimiz mobilyalar, yazılısından zayıf alan çocuğumuz, kocamızın- karımızın ilgisizliği, işlerimizin yoğunluğu, monoton, birbirinin aynı geçen sıkıcı günlerimiz, yağan -yağmayan - yağmur, esen rüzgar, kızgın güneş bile o günü mutsuz geçirmemize neden olabilir. Ahh! nasıl da kahrederiz kendimizi incir çekirdeğini doldurmaz saçma sapan nedenlerle.
Herşeyin bir anda anlamsızlaştığı dönemlerdir hasta olduğumuz zamanlar. En önemli şeyin sağlık olduğunu anladığımız tek ya da en belirgin yerlerdir hastaneler. Hastaysanız, yeni aldığınız eşyaları, giyisileri, arabayı, evi unutuverirsiniz. Ve hatta, çok önemliyse sağlık sorununuz, silinir gözünüzden en değer verdikleriniz bile. Tek isteğiniz, tek umudunuz yeniden sağlığınıza kavuşmaktır. Tüm dualarınız sağlık üzerinedir.
Yeniden doğacak güneşi, yeniden doğmuş gibi huzurla karşılayabilmektir en büyük dileğiniz Yaradan'dan.
Bir kendiniz için değil; siz doktorunuzu beklerken önünüzden gelip geçmekte olan, rengi sararmış, beli bükülmüş ve hayalleri, gelecekle ilgili umutları tükenmekte olanlar içindir dualarınız.
Biliyorum yarın ben de unutacağım en önemli şeyin sağlık, geri kalan herşeyin ayrıntı olduğunu
Ve kimbilir; belki de yaşamın sırrı budur...
( Merak eden sevgili dostlarıma: küçük bir sağlık kontrolu için hastanedeydim bugün. İyiyim çok şükür.)