Bal rengi gözlerinde hüzün
titrek kirpiklerinde iki damla yaş
derin derin ufka daldı kadın.
Batmakta olan güneşte feryat, yüreğinde isyan vardı.
Gitmek zamanıydı ...
Ardına bakmadan gitmek ...
Ne kalmak gelirdi elden artık,
ne götürmek giderken yanında, geride bırakmaya kıyamadığını ...
Gözlerinden süzülen
iki damla yaş,
kederli, iki ince yol oluşturdu yorgun yanaklarında.
Belli belirsiz, inceden bir ezgi döküldü dudaklarından.
"Güz gülleri gibiyim
Hiç bahar yaşamadım"
Yavaş yavaş çözdü düğmelerini.
Anılarını, acılarını çözdü bir bir
indirdi omuzlarından yüklerini,
attı kumsala ...
Bir avuç kum aldı eline
yürüdü denize doğru ...
Önce üşüdü, titredi
Sonra hafifledi.
Tıpkı bir kuş gibiydi.
Açtı kollarını kocaman
hasretiyle kucaklaşır gibi ...
Köpük köpük oldu deniz
Kabardı ... Kabardı ...
Sonra,
duruldu.
Kavuşmuş gibi sevdiğine.
Kumsalda buldular gün doğarken kadını.
Yüzünde mutlu bir tebessüm
Avucunda inci taneleri vardı ...
nurten y tartaç
***
( Bugün senin şarkını dinledim Anneciğim. Özlemlerin geldi aklıma ... özledim ...)