Çıkrıkçılar Yokuşu'nda, Ankara'nın turistik antikacılar çarşısı Pirinç Han'daydık bugün.
Biz iki 'eskici' ben ve fotoğraftaki arkadaşım, "eskiye rağbet olsa bit pazarına nur yağardı" sözüne hiç rağbet etmeyiz.
Ben O'nun eski merakı yanında nur alem nur kalırım gerçi. E böyle olunca da kaybetti eskilerin (antikaların) arasında kendini. Alttaki davulları da alırdı ya, neyse ki kolundan tutup uzaklaştırdım ordan:)
Gerçi ben de vitrindeki bez bebekleri görünce bebekleşip vitrine yapıştım:)
Restore edilmiş eski Ankara evlerinin, ( ki, şimdi her birisi turistik eşya satan bir dükkan ) arasındaki tarih kokan bu sevimli çay bahçesinde soluklandık.
Dükkanlarda, akla hayale gelmeyecek kadar çok çeşit vardı. Herbirisi birbirinden ilginç.
Bu gramofon ve saat, kullanıldığı tarihten beri hiçbir işlemden geçmemiş. Dolasıyla fiyatı dudak uçuklatıyor. Dükkan sahibi, antikalarını anlatırken çocuğundan bahsediyormuş gibiydi. Öyle sevecen öyle sıcak...
Sıkış tıkış antika eşya dolu olan bu koridor bile geçmişin zarafetini yansıtıyor.
Biz bugün geçmişe bir yolculuk yaptık.
Yorulduk ama bir o kadar da dinlendik, mutlu olduk...
6 yorum:
Ah ne güzel, pek bi özendim...
Fotoğraflara da bayıldım.
Sevgiler...
ahhh, bu sokaklarda ne çok ayak izim var :)çok severim eski Ankara sokaklarını, kaleyi, çocuklarını...
Ne güzel bir gün gecirmissiniz, özendim dogrusu:))
Herhalde şu anda en çok gezmak istediğim yer burası olsa gerek. Kafamı kaldıramıyorum aslında, şu gelip yapışan grip bırakmadı yakamı ama gerçekten çok canım çekti böyle bir yeri dolaşmayı arkadaşım. çok güzel bir gün geçirmişsiniz.
Biz ogün seninle çocuklar gibi şendik, çok mutlu oldum, güzel birgündü canım arkadaşım:)sende güzel güzel fotoğraflarla zamanı durdurmuşsun bence, eski dediğimiz yerlerde kim bilir kimler neler yaşadı, acı tatlı, keşke bizlerinde geride bırakacak bakınca vaybe dedirtecek birşeylerimiz olsa diye düşünürüm,antika diye baktığım herşey de yaşarım ben o an:)
Yorum Gönder