BİR NEFES MUTLULUK 2

Herşey son derece hızlı gelişti.  Bir doktorun birkaç yıl önce yaptırıp yalnızca yazları gelip kaldığı  evini, eşyalarıyla birlikte satılığa çıkarması yeni kararlarına tesadüf etmiş  ve göz açıp kapayıncaya kadar evi satınalma işlemleri bitmiş, zahmetsizce,  köyde çok güzel bir evleri olmuştu.

  Taşınma telaşıyla  yoğun geçen ilk günün  akşamında, günün yorgunluğuna daha fazla dayanamayan ve geniş terastaki sallanan kanepede sızan kocasının horultuları  ağustos böceklerinin seslerine  karıştıkça bir telaştır almaya başladı kadını.  Gece tüm renkleri siyaha boyamış, gündüzki o şahane manzara şimdi  korkunç görünmeye başlamıştı gözüne. Bu kadar zifiri karanlık ve bu sessizlik dayanılır gibi değildi ... Sessizlik mi...?  Kulak kabartınca  birçok ses duydu geceye karışan,  yabancı olduğu.  Uzakta bir yerden köpek sesleri geliyordu.  Biri susup biri başlıyordu havlamaya.  Bazen hep bir ağızdan uluyorlardı uzun uzun.  Gizli bir koro şefi yönetiyordu sanki köpekler korosunu.  Bir eşek anırdı başka taraftan avazı çıktığınca bariton tonda.  Sesi köpekleri bastırdı.  Sustular sonra hep birden.  Tam,  gece kadar koyuyken sessizlik,  kurbağa korosu başladı şimdi de. Çekirgeler, ağustos böcekleri, ağaçların fısıltısı bir baykuşun geceyi yaran cırtlak sesi...   Gecenin sesleri beyninde uğuldamaya başladı.  Çok savunmasız yalnız hissetti kadın kendini ve verdiği karardan bin pişman.  Oturduğu yere mıhlandı adeta,  kulaklarını kapattı,  ürkerek  karanlıkta göz gezdirdi.  Karşısında göz alabildiğince uzanan çam ormanında kıpır kıpır kapkara gölgeler oynaşıyordu.   Bir domuz  terasa tırmansa ya da damdan düşse şimdi..?   Kendi kendine güldü  " kedi mi bu, kafayı yedim "  diye söylendi.

Ne yapacaktı ait olmadığı bu köyde..?  Hadi gidelim ben korkuyorum da diyemezdi  ...