Mini mini birler için okul serüveni başlamış bu hafta
Sevimli ikiler haylaz üçler yaramaz dörtler ve diğerleri içinse haftaya çalacakmış ders zili.
Zil dediğime bakmayın, o bizim zamanımızdaymış. Hademe (görevli ) eline aldığı kocaman çanı sağa sola sallayarak derse giriş ve teneffüs saatlerini duyururdu.
Şimdilerde, ahenkli kıvrak ezgilerle duyuruluyor ders başlangıç / bitiş saatleri. (gelin çiçek derelim… çocuk şarkısı gibi.) Üstelik arada bir de anons yapılıyor _Sevgili öğrenciler/ öğretmenler ders saati başlamıştır, iyi dersler_ gibi.
Bu sabah karşıdaki ilköğretim okulunun çın çın öten bozuk mikrofonundan yayılan; müdürün, okulla yeni tanışan minicik öğrencilerden ziyade, onların, heyecandan belli ki yerinde duramayan ve okul bahçesinde kaos yaratan, anne babalarını hizaya sokmaya çalışan sesiyle uyandım.
Yılların; acelesi varmış gibi çabucak ellerimin arasından kayıp gittiğini farkettim içim sızlayarak.
Daha dün gibi oğullarımın okula başladıkları gün...
Biri, sırasına oturur oturmaz _hadi sen git Anne_ demişti.
Öteki _ beni bırakıp gidersen, peşinden gelirim- diye tehdit etmiş, ders arasında beni görmediği zaman da okulu birbirine kattığı için haftalarca öğretmenler odasında oturup beklemiştim sabırla, okula alışacak diye.
Kimi zaman elimde antibiyotik şişesi sınıf kapısında bekledim
Kimi zaman evde unuttukları ödevlerini yetiştireceğim diye peşlerinden okula koşturdum
Birisi, zil çalar çalmaz nasıl bir hızla kendini dışarı atıyorsa, okulda ya çantasını ya da karda tipide kabanını unutur gelir.
Öteki ya serviste uyuyakalır ya da servis geç kaldı diye sinirlenip 2 km yolu yürümeye kalkar buz gibi havada, daha birinci sınıftayken.
Şimdi büyüdüler. Telaşları beklentileri kaygıları da…
YENİ DERS YILINDA TÜM ÖĞRETMEN VE ÖĞRENCİLERE BAŞARILAR…
15 yorum:
Buruklukla, ister istemez o yıllara döndüm. Acelemiz varmış gibi, "hele bir 18 yaşına gelelim," diye neydi o acelemiz. Bakmışsınız göz açıp kapayıncaya kadar geçmiş yıllar..
Tüm öğrencilere başarılar dilerim.
Sevgilerimle..
Şimdilerde onların okul yıllarını anarken daha sonraları torunlarının okul yılı başladığında ki heyecan,anı,gözyaşı hepsi birbirine karışacak Çınar'ım.
Benim prensesim bu yıl 2. sınıf oldu, kendini çok büyümüş sanıyor da "küçüklerin okulu açıldı, bizimki haftaya" diye seviniyor, çok büyüdü ya.
Yılların acelesi varmış gibi geçmiyor be gülüm, biz onları iteleyip duruyoruz.
Bir yürüseler, bir konuşsalar, bir okula başlasalar, bir evlenseler, bir torunum olsa, bir yaz gelse, çok sıcak, bir kış gelse!!!!
işte iteleyip durduk hiç durmadan.
Sevgiler canım arkadaşım...
Sevgili Çınar hanım
yazınızı okurken anılar canlandı gözümde...
Anlattığınız birçok şeyi bende yaşadım:)
ne güzel telaşlarmış onlar:)
insan içinde yaşarken pek tadına varamıyor ama onlar güzel günlermiş....
Herkese hayırlı bir yıl olur inşallah
sevgilerimle
Demek ki kardeş kardeşe benzemiyormuş bazı huylarda :))
Zillerin ilköğretimlere has o şekilde değiştirilmesi şekilcilik aslında..Asıl değişmesi gereken sistem...
Dilerim telaşları, beklentileri hiç kaygıya gerek kalmadan büyük mutluluklar olarak geri dönsün oğullarının...
2010-11 eğitim -öğretim yılı hayırlı uğurlu olsun...
Sevgilerimle Çınarcığım...
Hüzünlendim ben şimdi.Benimki mini mini altılar.büyüğü de mini mini ünv 2. sınıflar :))Ama hala mini miniler benim için :) Eski zilelr yok artık evet,bizde hababam sınıfının meleodisi çalıyo :)Hayırlısı olsun tümm öğrenciler ve veliler için.Sevgilerimle öpüyorum :)
Yaşlanmak izafidir diyeni bulsam döverim sevgili çınar.. evet yaşlanmak herkese göre farklıdır ama geçen gün yeni taşındığım evde torunumu gezdirirken ona hazırladığım odayı beğenmesini beklerken "babaanne biliyo musun bu evi çok sevdim okuluma çok yakın kaçıp kaçıp sana gelebilirim" dedi.. 4 yaşında ve bu yıl ana okuluna başlıyor!!
HEY GİDİ YILLAR... HEYYYYYYYYY...
JİVAGO; Büyümek için can attık bir onsekiz olsak dünyaları fethedeceğiz sandık, yanıldık. Şimdi geri dönüş olsa neler yapardık... Hiç anı yaşamadık, o anın değerini bilemedik:(
Sevgiler
Nur'cum; görecek miyim ben de o zamanı, elinden tutup torunumu okula götürme zevkini tadabilecek miyim?
Ahh, severim ben o büyümüş minik prensesi:)
Önce iteleyip duruyoruz zamanı, sonra da ardından bakakalıyoruz göz açıp kapatıncaya kadar geçip gittiğini farkederek. Herşeyi olduğu gibi onu da hoyratça harcıyoruz, değerini bilmeden.
Sevgiler
NzlGl; yaşarken farkında olamadığımın herşeyde olduğu gibi çocuklarımız küçücükken, dizimizin dibindeyken de anlayamadık o anın değerini. Bir telaştır geçip gitti yıllar ve biz ardından bakakaldık çaresiz.
Sevgiler
Zeugma'm; o kadar farklılar ki birbirlerinden inanamazsın.
Eğitim/öğretim sistemi lime lime dökülürken zilin değişmesinin ne önemi olabilir ki, haklısın.
Güzel dileklerine teşekkürler canım. Dilerim tüm gençler ve çocuklar için herşey çok daha güzel olsun.
Sevgiler
EBRULİ'm; benim küçüğüm üniversite 2, büyüğümün 6. senesi ama benimkiler bile mini minicikler gözümde:) Hep te öyle kalacaklar sanırım:)
Miniciklerine sonsuz başarılar dilerim.
Sevgiler
Canım Gülsen hocam; bana sorsanız, 18 de çakıldım kaldım, kim demiş yaşlandım diye? Ama ah, şu zaman zaman yaşımı hatırlatan ağrılar ve her aynaya baktığımda yaşımı gözüme gözüme sokan hala alışamadığım çizgiler yok mu... :)
Şekerim benimm, demek minicik yaşında okul telaşı başlamış ve O'nu en çok ilgilendiren şey, kaçıp kaçıp sığınabileceği kadar yakında bir babaanne evi olması:) Başarılı bir okul hayatı dilerim minik torununuza.
Sevgiler
Mini mini birler...
Ne güzel anlatmışsın Çınar ablacım :)
Çok küçüktüm, her Pazartesi tırnak kontrolü yapardı öğretmenimiz.
Bir Pazar günü komşu ablalardan birine yalvar yakar oje sürdürttmüştüm.
Pazartesi sabahı okul yolunu yarıladığımda gelmişti tırnak kontrolü aklıma.
Resmen kemirmiştim ojeleri :)
Kolay mı? Tırnak kontrolü.
Kısa-temiz olması önemli değil, o oje bitirir herşeyi :)
Hey gidi günler be.
Büyüdük te iyi ettik sanki.
Keşke ölmeden şu zaman makinesi icad edilse :)
Keşke.
Sevgilerimle ablacım.
Gönlünüze kaleminize sağlık.
Dostlukla...
Özlettiniz..
Yorum Gönder