DİL YARASI

Ahh! Yumruk kadar yüreğim ah!
Neler çektin elimden neler…
Acılar yaşadın kimi zaman, 

yumruk oldun oturdun boğazıma 
düğüm düğüm.
Gün oldu fırtınalı bir deniz gibi coştun, 

 köpük köpük kabardın...
Kapılmışken gençliğin rüzgarına,
 yandın kor oldun, 
sığamadın kabına 

ve sakin bir liman aradın umarsızca.
Kimi zaman medet umdun şarkılardan...
Bir gonca gül, 
bir katre alev oldun yar dudağında.
Diken battı elime,
 yol buldun damarımdan, kıpkırmızı kan oldun.
Titredin durdun gün oldu...

Minicik bir kuş misali ürkek, korkak, çaresiz.
Bazen çarpmaya korktun,
sindin...

Yalnız kaldın üzüldün...

 Ne fırtınalar koptu içinde... 
Sezdirmedin, sustun.
Öfkeyle kalktın 'tansiyonla' oturdun.

Ahh! Yüreciğim Ah!
Her derde katlandın katlandın da,
bir dost gülü mü incitti seni..?
Düşmanın kılıcı yarsa baştan başa acıtmazdı da,
ağır mı geldi dil yarası..?

        nurten y tartaç
    ( 18 Temmuz 2010 )