Korkuları Ertelemek… Korkmaktan Korkmak…

 

 

 

 

 

 

 

 

Korkularımız vardır. Korkmakta haklı olduğumuzu düşündüğümüz  ‘ama…’  diye başlayıp korkma nedenlerimizi sıralayarak kendimizi savunduğumuz,  herkesin  değilse de, diğer bazı insanların da korkusu olan korkularımız.  Karanlıktan, yüksekten,yalnız kalmaktan, kapalı  yerde kalmaktan ya da  korku filmi izlemekten ne bileyim işte, karda kayıp düşmekten.  Böyle yüzlercesini sayabiliriz… 

 

 

Korkularımız karşısında  savunma mekanizmaları  geliştiririz  kendimizce ya da tamamen uzak dururuz bizi korkutan şeylerden. Korku filmi izlemeyiz örneğin, buzda kaymamak için çorap geçirebiliriz ayakkabılarımızın üstüne, olmadı mecbur değilsek çıkmayıveririz dışarı. Asansöre binmekten korkuyorsak merdivenleri kullanırız olur biter.

 

 

Diğer insanlara  saçma gelebilir ama  o korkuyu yaşayan için çok büyük sorunlar yaratır örneğin örümcek korkusu. Örümcek minicik hiçbir zararı olmayan bir hayvancıktır.  Hatta bazılarını inceleseniz,inanılmaz nakışlarla işli olduğunu görürsünüz vücudunun.  Tüylü bacakları rengarenktir, sanat eseri gibi  gelebilir bazılarına.  Elinize alıp bir busecik te kondurabilirsiniz siz olsanız belki ama örümcek korkusu olan biri için öyle mi ya?  Gördüğünde kaskatı kesilebilir korkudan, benim gibi. ( gerçi sadece ayy! diye hafif bir çığlık atma derecesine kadar indirebildim bu korkumu)

 

 

Ölüm korkusu ;  başımıza geldiğinde ne korku ne de başka hiçbir duygumuz olamayacaktır ama nedense, hemen hemen herkes korkar ölmekten. Oysa acıyı çekecek olan geride kalandır. Giden, herhangi bir şeyin farkında değildir ki. Ne saçma bir korku gibi geliyor düşününce…

 

………………………………

 

Bazen de korkarız ama uzak durmak çözüm değildir.  Ben bu günlerde hatta haftalardır korkularımı erteliyorum. '’ Ya kötü birşey çıkarsa” diye rutin kontrollarımı erteliyorum sürekli.   Kesin karar vererek yatmıştım dün gece ama sabah yine vazgeçtim doktora gitmekten. Hep bir bahane buluyorum kendime “hava çok soğuk ne acelesi var şimdi” dedim bu kez de. Annemi kaybettikten sonra hastaneye,  doktora gitmeye karşı  farkında olmadan  korku geliştirdim . 

 

 

Görünürde bir sorun yok, varsa da ” korkunun ecele faydası yok” ve böyle erteleyip durarak yaşadığım stres daha kötü.

 

 

Ben, korkmaktan korkuyorum sanırım…

 

 

Goethe’nin ünlü sözü der ki: "korkacağımız tek şey, korkunun kendisidir"