BAYRAM GELMİŞ...

 Bayram; özlemek demek nicedir benim için. İçimin burkulması, yüreğimin yanması, gözlerimde iki damla yaş demek her bayram sabahı. Annemin dolmalarının, baklavasının tadını damağımda hissetmek, masayı hazırlamış balkonda bekliyor olduğunu hayal etmek demek.

Ana evinde baba ocağında olsaydım da, bayram sabahı kudursaydım yine sinirden.

"Anne yaa! bi rahat ver. Bayramsa bayram. Hazır iş yok, evdeyim. Bi bırak da uyuyayım. " diye homur homur homurdanarak yorganı tepeme çekseydim iyice.

Annem başucumda, " hadi ama bi gelen olacak.  Kahvaltımızı yapalım da ortalığı toparlayalım."

"Kim gelecek sabahın köründe Anne yaa! bi git başımdan uykum varr."

İnatla tepemde bekleyip;  "Ben kahvaltıyı hazırlarken sen de şuraları bi yalayıver deseydi. ( Şuraları yalayıvermek; paspas yap demektir Annemin dilinde. Hani ben onun gibi dip köşe itinayla yapmıyorum da, paspası söyle bir dolandırıveriyorum ya... İşte onun adı yerleri yalayıvermektir.)

Sinirden kıpkırmızı olmuş bir durumda yorganı tekmeleyerek hışımla kalksaydım da, Annem arkamdan kıs kıs gülseydi. " Ohh! kaldırdım ya sonunda. " der gibi. Zafer kazanmış kumandan edasıyla.

Artık yoklar... 
Kocaman özlemleri taşıyor yüreğimden. Hele de bayramlarda. :(

Annelerle, babalarla, kardeşler, dayılar, amcalar, teyze ve halalarla kısacası kocaman kalabalıklar içinde ve kahkahalarla her gününüz bayram olsun.

 BAYRAMINIZ KUTLU OLSUN