HUZUR

HUZUR


Gök tüm öfkesini gündüzden kusmuş,

fırtına, yağmur, dolu dinmişti çoktan...

Şimdi durgun, dingin bir karanlığa saklı gece.

Gölgeler silinmiş,

kuşlar kuytularına çekilmiş çoktan.

Ah! yalnız kart sesiyle geceyi yırtan şu haylaz saksağan... 

Neyse... kayboldu karşı çam ağacının dalları arasından.

Toprakta yağmur, havada ilk yaz çiçekleri kokusu.

 Gece rüzgarının kollarında,

önce mis gibi bir iğde,

ardından adını bilmediğim o hoş kekremsi çiçek kokusu,

sessizce süzüldüler açık penceremden içeri...

Gözlerim kapalı, dilime dolandı rüzgarlı bir şarkı.

Bir şarkı... unutulmuş sözleri.

Aradım zihnimin dehlizlerinde önce

boş verdim sonra.

Ne gerek var ki sözlere..?

Gece, huzur...

Ve sözleri unutulmuş,

o şarkı...


nurten y tartaç