4 Mayıs 2014 Pazar
ANNEM ...
Sen o dönüşsüz kapıdan geçip gittiğinden beri,
hiç azalmadı bende sızın...
Küllenirdi belki kor ateş yanan yerim...
Ama
hızla hareket eden şu gri bulutun çizdiği gülen surat bile sana benzerken,
karşı yoldan geçip giden yabancı bile senden bir iz taşırken
ve duyduğum her hüzünlü ezgideki o ince, titrek ses, senin sesinken
zaman ilaç olmadı...
Gökyüzündeki en parlak yıldız,
en karanlık gecede ansızın bir buluttan çıkıveren ay da sendin.
Ve yokken de yönümü yolumu gösterdin.
Güz güllerinin kızıl rengi,
rüzgarın taşıdığı fesleğen kokusu
hatta;
başımın üstünde uçan güvercinden kopup avucuma düşen
beyaz tüy bile seni hatırlatıyorken Annem
ve her seferinde burnumun direğini sızlatan kederli gözlerinle tezat,
içimde bin çiçek açtıran o gülüşünle rüyalarımdayken,
tüm güzel, tüm acı anılar taptaze,
sen böylesine her yerde ve her şeydeyken
Ahh! ne mümkün..?
Ne, zaman ilaç olur kalp sızıma
ne de o kor ateş küllenir bende
ANNEM
nurten y tartaç
Onlar yüreğimize ve belleğimize böylesine yerleşmişken, biz onları bu kadar sevmişken, yıllar önümüze neler koyarsa koysun hiç bir şey bu
YanıtlaSilözlemi dindiremez değil mi Çınar' cım...
Nurlar içinde yatsın anacığın ve tüm gidenlerimiz.
Zordur bazı buruk güzel şiirlere yorum yapmak, bu onlardan... Işıklar içinde huzurla uyusun.
YanıtlaSil*
"...hızla hareket eden şu gri bulutun çizdiği gülen surat bile sana benzerken
karşı yoldan geçip giden yabancı bile senden bir iz taşırken
ve duyduğum her hüzünlü ezgideki o ince, titrek ses, senin sesinken
zaman ilaç olmadı..."
Beni bulduğunda sanırım en acı zamanlarındı. Nedense hep o ilk günlerin geliyor aklıma :(
YanıtlaSilMekanı cennet olsun huzurla uyusun anneciğin. Acıların hepsi çok derindir de anne acısı bir başka.
Ben anne acısını bir kazan kaynar suyla haşlanmaya benzetirim hep. Yanarsın öyle bir acıyla ki, gün gelir acısı geçer izi kalır hemde bir ömür boyu.
merhaba, blogunuza üye olamadım.
YanıtlaSilbu duygu yüklü dizeleri çok beğendim,
yüreğinize sağlık.
sevgilerimle..
Annem gittiğinde elimi kolumu felç etti şimdi şiiri okurken içime yine garip bir hüzün çöktü :( Mekanları cennet olsun.
YanıtlaSil
YanıtlaSilDeğerli yorumlarınız için çok teşekkürler sevgili arkadaşlarım.
Konu anne yokluğu ve bunun bıraktığı boşluk olunca, kelimeler yetersiz kalıyor duyguları anlatmaya.
Sevgiler
yazınızı okurken aklıma annemle anlaşmazlıklarımız geldi. bazen ilgisinden ne kadar sıkıldığım, hayatıma karışmasın diye sessiz ve uzak durduğum.
YanıtlaSilkaybetsem dedim; ve sonra aklıma paylaştığımız güzel anlar geldi; tek tek yazmaya gerek yok, boşluğu asla doldurulamayacak bir şey.
teşekkür ederim.
Bu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilalis ; HOŞGELDİN Sevgili alis :)
YanıtlaSilBoşluğu asla doldurulamıyor. Ve ne yazık ki her çocuk annesi asla gitmez sanıyor. Ve yine bundan olmalı annelerimiz hiç kırılmazlar, hiç küsmezler sanmalarımız. Gidiyorlar ama ...
Sevgiler
Özlemmmmm yalnızca çok büyük bir òzlem bendeki.... boşluğun tarifi imkansız.
YanıtlaSiladais; hoşgeldiniz Sevgili Adais :)
YanıtlaSilEvet yalnızca büyük bir özlem ve yeri doldurulamaz tarifsiz bir boşluk duygusu. :(
Sevgiler