EYY ! AŞK, SEN NELERE KADİRSİN…

 

 

 

Kiminin uğruna saraylar yapılmış,  Şah Cihan’ın; aşkı, eşi, Mümtaz Banu Begüm  için yaptırdığı Tac Mahal gibi

 

Kimi dağlar delmiş, Şirin’ine kavuşmak için  Ferhat misali, 

 

Çöllere düşmüş Leyla’sı için Mecnun olmuş kimisi,

 

  Şiirlerle sevdiğini tarif etmiş şair,

“ Kara dutum çatal karam çingenem

  Nar tanem nur tanem bir tanem”

 

 

Şarkılarda sevgiliye hasret dile getirilmiş,

“Ömrümce hep adım adım, heryerde seni aradım.

Ben kalbimden başka yerde, inan seni bulamadım”

 

 

  Ya da sevgili, deli gibi kıskanılmış,

“Saçın yüzüne değse, telini kıskanırım…
  Birine söz söylesen ,dilini kıskanırım…”

 

 

  Bencil olmuş aşkından iyice şair;

“Gözlerinin içine başka hayal girmesin.

Bana ait çizgiler dikkat et silinmesin.”

 

 

Kimi, sevgilinin uğrunda herşeye hazır;

“Kölen olayım ben kulun olayım ben.

Aşkınla yanarak kömür olayım ben”

 

 

Romanlar yazılmış filmler yapılmış  ‘aşk’ üstüne binlerce.

 

Bazen bir çift göz, bir ömür sürüklemiş peşinden seveni,

 

Kimi zaman, sevgiliye kavuşma hayaliyle yıllarca beklenmiş.

 

Uğrunda cinayetler işlenmiş katil olunmuş.

 

İki sevdalı gönül iki köyü düşman etmiş bazen.

 

Aynı şehirde nefes almak yetmiş kimisine, hiç görmese bile sevdiğini.

 

Kavuşamamış bazısı, İnce hastalıktan yataklara düşmüş.

 

Böylesine yüce bir duyguyu dile getirmek  için bir gün yeter mi sizce?

 

Yine de;   adet olmuş hadi söyleyeyim:)))           

 

 

                            SEVGİLİLER GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN