MUTLULUK GÖREBİLMEKTE…

 

 

 

 

Güneşin yeniden doğma sancısı var gökyüzünde.  Yeni umutlar yeni sürprizler yeni yaşamlar gizli içinde.

 

Sanki, her yeni günle yeniden doğar ruhumuz bizim de…

 

 

 

 

 

Ve… hergün yeniden batar güneş. ihtişamla batar hergün…  Gökyüzünde yangınlar çıkararak, seyrine doyumsuz  yangınlar…

 

Yine de, hüzün taşır içinde her gün batımı.  Bilirsiniz ki biraz sonrası karanlıktır.  Son çırpınışıdır güneşin,  son gösterisi…

 

 

MERDİVEN

Ağır ağır çıkacaksın bu merdivenlerden
Eteklerinde güneş rengi bir yığın yaprak
Ve bir zaman bakacaksın semaya ağlayarak...
Sular sarardı... Yüzün perde perde solmakta
Kızıl havaları seyret ki akşam olmakta...
Eğilmiş arza, kanar, muttasıl kanar güller
Durur alev gibi dallarda kanlı bülbüller
Sular mı yandı? Neden tunca benziyor mermer?
Bu bir lisân-ı hafidir ki ruha dolmakta
Kızıl havaları seyret ki akşam olmakta...

 

AHMET HAŞİM

 

Şiiri mırıldanırsınız sessizce, zamanın hızla geçtiğini görüp çaresizce arkasından bakakaldığınızı düşünerek, hüzünle…

 

 

 

 

 

 

Bir kedi de olsanız, bazen mutlu değilsinizdir olduğunuz, olmanız gereken yerden. Yukarı çıkmak istersiniz, en tepeye…  Ve poz verirsiniz ordan kasıla kasıla Çınar’a… O, yukardan bakan kısık umarsız gözlerle…

 

 

 

 

  Bazen mutluluk, bir dosta yakın olmaktır.

Siz şimdiye kadar, bu denli yaklaşamamışsınızdır ona ama o bunun hiç farkında değildir.

İlk defa bu kır lokantasında dostunuzun, ayaklarınızın  dibine gelip gözlerinizin içine bakmasından korkmamış ürpermemiş, hatta makinanızı çıkarıp fotoğrafını bile çekmişseniz, ve  hatta ekmeğinizi paylaşmışsanız onunla.  Mutlu olursunuz çok mutlu…

 

Seke seke coşkuyla çıkarsınız o kır lokantasından… 

 

 

  

 

 

 

 

 

Kimi zaman;  bir martı gibi, geniş, gri beyaz kanatlarınızı kocaman açıp,  engin maviliklerde süzülmektir istediğiniz. Süzülüp süzülüp, sonra bırakmak istersiniz kendinizi denizin kıpır kıpır dalgalarına, narince…

 

Bembeyaz tertemiz düşüncelere bırakırsınız bir süre kendinizi. Herşeyden uzak… Bir, mavi vardır gözlerinizde, bir bembeyaz martılar, bir de kıpır kıpır dalgalar…

 

 

 

 

Bu minicik yaramaz gibi;  bazen öfkeli kızgın isyankarsınızdır herşeye herkese… Dişlerinizi gösterirsiniz  en sevdiğinize bile, hatta tırmalarsınız geçirseniz elinize .

   Bir dost el  ararsınız sonra,  tüm hırçınlığınızı öfkenizi isyanınızı unutturuverecek size…

 

 

 

 

 

 

Sisli bir günde, puslu gözlerle, öylece dalıp gitmişsinizdir ufka…

 

Bir gemi görünür sislerin içinden;  taa geçmişten gelir gibi.  Güvertede bir denizci,  ‘Selam’ getirir dalgalarla, o en güzel, o en masum, o en unutulmaz zamanlardan...

 

Belki bir balıkçı teknesinde balıkçı olmak istersiniz;  oltanızı en derindeki batık gemiye ve içindeki ‘size’ takmış, çekersiniz gayretle…   Şimdi, su yüzündedir tüm anılar tüm hayaller.  Ve… işte!  tüm çocukluğunuz avuçlarınızın içindedir şu anda…

 

Ya da;  oltanın ucuna takarsınız geçmişi, unutmak istediğiniz tüm acılarınızı hayal kırıklıklarınızı.  Vee… Atarsınız var gücünüzle en uzağa…

 

Olta denizin üstünde koskoca bir yay çizdikten sonra taa uzakta, batar denizin dibine.  Orda en büyük balık yutar oltanızı ve tüm unutmak istediklerinizi…

 

 

 

Kimi zaman; kapkara bir gecede ışıl ışıl yanan  bir çift göz olmak istersiniz. Geceye inat, aydınlık umut dolu…

 

………………………………..

 

 

Oğlumun rahatsızlığı nedeniyle, Çanakkale’ye gittiğimde, kabus-gibi. adlı postumda anlattığım, yaşadığım tüm olumsuzlukların yanısıra, bana çevremdeki güzellikleri gösterdiğin, bunlarla sıkıntımı unutturup mutlu hissettirdiğin için sana binlerce teşekkürler Allah’ım…