28 Haziran 2015 Pazar

SÜRAT DE YAPARIZ Dİ Mİ ABİ ..? :p




Omuzlarında ağır yükler...

Alışkınsın der,


o da yükler, bu da yükler...


Bu kafa sendeyken,


kurtuluşun yok...


Çok olur vuran,


sırtına semer...



n y tartaç




22 Haziran 2015 Pazartesi

CAN KIRIKLARI





                                         
                                                             ( tablo: Josephine Wall )

                                           
Can kırıklarına basa basa yürümek gerekiyor belki 

başın dik.


Hiç hırpalanmamış, hiç acıtılmamış, incitilmemiş gibi.


Kan kırmızı volkanlar patlasa da içinde bir yerlerde,


tıkamalısın kulaklarını belli ki.


Beyninde tepinenlere aldırmadan,


günlük maskeni yakıp yüzüne


usulen,


mutlusundur o gün mesela...


Şimdi,


güneş gibi bir gülücük yay yüzüne.


Görünen o ki, böyle dönüyor bu düzenin çarkı...


Anlaşıldı,


zayıfsan ezilirsin dişliler arasında


düştüğün yerden doğrul haydi, kırıp zincirlerini...


Nasıl yaptığın kimin umurunda..?


Ardında kaç kırık kalp,


kaç dost mezarlığı bıraktığın ...


Böyle dönermiş madem bu çark


sen de aldırma...

dayanırsa yüreğin...


     nurten y tartaç



16 Haziran 2015 Salı

BİR GÜN GİDERSEM...


                                                  ( Sürrealist Ressam Salvador Dali - Belleğin Azmi )

Bir gün

çekip gidersem

umutlarım cebimde kurumuş,

bir gün çekip gidersem unutulmuş

bir türkü olayım çoban dilinde

isyankar bir balık ya da, denizine sığmayan

rüzgar olayım mesela, 

yalçın tepelerde de esen, kızgın çöllerde de

hırçın bir dalga... durmaksızın kıyıları döven...

Bir gün çekip gidersem,

 unutma !!!

Alacağım var senden...

Kaderden, kederden, heder ettiğinden geri kalandan,

yarım bıraktığının, diğer yarısından,

yangın yerine çevirdiğin yüreğin en derininden,

zararına sattığın ömrümün değerinden

alacağım var...



nurten y tartaç

5 Haziran 2015 Cuma

ÇOCUKTUK




                                             
                                                        (Tablo: Josephine Wall )


Çocuktuk... 

Kafdağının ardındaki masal ülkesinde yaşardık.

Kendi masallarımızı yazar, 

kendi masallarımızda iyileri oynardık.


Vay halineydi kötülerin...


Bulutlar oyun bahçemiz,

dolunay sığınağımızdı.

En büyük sırdaşımızdı yıldızlar...

Bu yüzden,

 bir tek onlar görürdü gözyaşlarımızı.

Ve


yağmur olur yağarlardı gökten gözlerimize...


Biz, 


sanki daha dün çocuktuk...

Ne zaman büyüdük..?


Ne zaman düştük Kafdağı'nın bu yüzüne.. ?


İlk, kim çaldı saflığımızı..?

Kim boyadı düşlerimizi kızıl kana..?

Sahi... gökten güneşi kim kopardı..?



  nurten y tartaç

(5 Haziran 2015)