7 Kasım 2014 Cuma

ŞİMDİ BAK BAKALIM GEÇİP GİDEN YILLARIN ARDINDAN ...




Hep birşeyleri beklemekle, hep istemekle geçer hayat.

Çocukken büyümeyi beklersin dört gözle. Bir büyüsen dünyanın düzenini değiştireceksindir, öyle sanırsın.

Öğrenciysen okul bitsin, okul biter, bir işin olsun, işe girersin, kariyer yapmak istersin. 

Çalışıyorsan hafta sonunu beklersin dört gözle; "ahh! cuma olsa da, ertesi gün erken kalkma derdi olmadan uyusam öğlene kadar." diye.

Ev kadınısındır, "pazartesi olsun, herkes işinin başına gitsin, kafamı dinleyeyim." dersin. 

Kadınsan da erkeksen de, hep; gelecek ay mali durumu biraz daha düzeltmeyi bekler durursun. 

Bir yuva kurmak istersin. Hani; pembe pancurlu olanından."Nohut oda bakla sofa olsun ama mutlu kahkahalarımız çınlasın duvarlarında." dersin

Çocuğun olur; "agu" desin, yürüsün, "anne - baba" desin, okula başlasın, şu okulu bir bitirsin, evlensin diye beklersin. Yetmez, toruna torbaya karışayım istersin.

Emekli olup keyfince bir dünya kurmak istesin kendine. Çocukları kendi yuvalarına uçurmuşsundur çoktan. Şöyle "ohh" deme vakti gelmiştir artık. "Tutayım eşimin de elinden alayım başımı gideyim. Nerede istersem orada yaşayayım" dersin. 

Hep birşeylerin olmasını bekleyerek, hep bir fazlasını isteyerek ömrünün en güzel yılları geçip gidivermiştir bir çırpıda... Yeni farkedersin...

Eee! bütün bir ömür; o olsun, bu olsun, şunu da halledeyim, bunu da yapayım dedin durdun. Da.. nooldu şimdi..? 

Hayat bitti farkında mısın..?




7 yorum:

Sittirella dedi ki...

Çınar ablam,
37 yaşındayım. Yaşımdan, boyumdan büyük hayallerim var...
Kendimi o kadar geç kalmış hissediyorum ki, hayal kurarken daha o hayali gerçeğe dökmek için adım atmaktan vazgeçiyorum.
Hele hele bazı hayallerimin -bugün başlasam gerçekleştirmeye çalışmaya,- beş hatta on yıl alacağını düşününce; üzülerek, hep hayal olarak kalmaları gerektiğini kabullenmeye çalışıyorum.
Emeklilik zaten hayal, sabah kalk işe git, akşam yorul işten gel... Yaşamış olmak için hayatta kalıyorum, gerçekte yaşamıyorum gibi geliyor.
Bi' bıkkınlık, bi' ''yeter artık!'' duygusu geldi göğsüme oturdu sanki.
Sanırım ben hayata yüklediğim tüm anlamları yitirdim.
Bundan bi' on-yirmi yıl sonra oturup ''Hayat bitti, farkına bile varamadım'' deme fikri daha çok canımı acıtıyor.
Yaşamak ağırmış.

Handan dedi ki...

Günü yaşa :-)

bilge dedi ki...

O kadar güzel anlatmışsın hayat denen ömür denen koşturmacayı..Babam anlatmıştı kendisi 86 yaşında ve 16 yıldır kanser hastası..insan doğunca eline ömür denilen bir yumak verilirmiş..ilk zamanlar yumaktaki ipi çok hızlı kullanırmışız bir an önce büyüyelim iş güç sahibi olalım evlenelim işe girelim falan diye ama bir kaç santim kalınca o ipi yerinden bir milim bile oynamasını istemez insan oğlu demişti..1 sn nefes almak bile öyle değerlidirki diye anlatır..

Çınar dedi ki...

Sittirella'm; bıkkınlık yok !!!

Yaşam her haliyle güzel. Hayatı güzelleştirmek için ayrıca bir yığın plan yapmaya gerek yok ki,zorlaştırmayalım yeter.

Her nefeste çek içine hayatı doya doya ve hergün kendin için ama yalnızca kendin için birşey yap. Boşver gitsin, kariyermiş, daha güzel bir gelecek için yatırımmış. Sadece yarım saat ver kendine. Yum gözlerini ve bedenini dinle, dinle ki, gerçekte ne istiyor senden duyabilesin sesini. Biliyor musun ki; kendine bir gelecek sağlamak için çırpınıp dururken bugününü kaçırıyorsun avuçlarından. Geçmiş, geçip gitmiştir. Geleceğin bize neler sunacağını ya da belki hiç gelmeyeceğini bilmiyoruz. Tek gerçek bugün...

Demek istemiyorum ki; hayal kurma, ( ki; hayal kurmaktan, hayallerinden asla vazgeçme.) çalışıp geleceğini inşa etme, tabii ki hepimizin amacı gücümüz yerindeyken çok çalışıp iyi bir "yarın" kazanabilmek zamandan. Yaşamın sırrı da burada gizli sanırım. Ama bunu yaparken yaşamı ertelememek gerek diye düşünüyorum.

Emeklilik hayal diyorsun ya; yok işte o hiç öyle değil. Saatler günler aylar bitmezken, yıllar öyle bir hızla geçip gidiveriyor ki inanamazsın. Daha dün genç bir kızdım (gibi) oysa emekli olmamın üstünden bile yıllar geçmiş.

Derler ya "ihtirasın sonu yoktur" diye. Yaşadığımız sürece elbette hep isteyeceğiz, daha çok daha çok daha çok. Hiç "tamam artık her istediğim oldu" demeyeceğiz. Hep gelecek daha güzel olacak diye bekleyeceğiz. İnsanoğlunun mayası böyle yoğurulmuş.

Canım; sanki bu konuda sana öğüt verme yetisindeymişim gibi yazdım. Ne haddime sen tabii ki farkındalığı yüksek bilinçli eğitimli bir kadınsın. Ben saadece yaşımın verdiği deneyimlerimle kendi düşüncelerimi aktarıyorum sana. Çünkü bu yaşıma geldiğimde farkına vardığım tek şey hayatı sindire sindire yaşamanın dünyanın tüm servetlerine değer olduğu. ( Gerçi benim ağustos böceği ruhum bunu elinden geldiğince yaptı. Her ne kadar kış kapıya dayandığında karıncadan ibret almadığıma hayıflandığım zamanlar olsa da. :)

Haydi! derin bir nefes al ve kucakla hayatı. Yaşamak güzeldir. Herşeye rağmen.

Güzin Abla gibi oldum özür dilerim canım. Bu kadarı haddim değildi. Herkesin hayata bakışı farklıdır sonuçta ve kendine özgü...

Seni bıkkın görünce Çınar Ablanın çenesi düştü kusura bakma :)

Öptüm

Çınar dedi ki...

Handan ; aynen öyle :)

Sevgiler

Çınar dedi ki...

bilge ; canım babana hak vermemek elde mi? Ne kadar güzel anlatmış. Öyle değil midir yaşam gerçekten de?

Ömür dediğimiz elimizde bir yumak. Ne hızla sararsak o hızda bitiririz yaşamı. Önemli olan ne denli kaliteli bir hayat sürdüğümüz olsa gerek.

Babana saygılar canım çok geçmiş olsun.

Sevgiler

Sittirella dedi ki...

Sorun, o yarım saatlik sürede gözlerimi kapadığımda aslında hiç de içinde olmak istemediğim bi' hayatı yaşıyor olmam, ablacım :(
Ben bambaşka bi' yerde, bambaşka bi' hayatın hayalini kuruyorum hep.
Ve şu an ne yaptığım iş, ne de yaşadığım ülke bana aidiyet ve mutluluk hissi vermiyor.
Kariyer hırsım hiç olmadı zaten, bu hırsla yanıp tutuşanlar buyursun alsınlar tüm ünvanları-koltukları. Ben yokum. Hayatımı saçma sapan hırsların kemirmesine izin veremem.
Neyse, toparlanacağım elbette.
Günü yaşamak üzerinde çalışmam lazım. Sanırım kurtuluşum buna bağlı :)
Sen hep yaz ablacım, sen ne desen bana ders oluyor. Ayrıca bu kadar zaman ayırıp uzun uzun yazdığın için çok teşekkür ederim.
Kalp dolusu sevgilerimle.