4 Mayıs 2014 Pazar

ANNEM ...



Sen o dönüşsüz kapıdan geçip gittiğinden beri,

hiç azalmadı bende sızın...


Küllenirdi belki kor ateş yanan yerim...

Ama

 hızla hareket eden şu gri bulutun çizdiği gülen surat bile sana benzerken,

karşı yoldan geçip giden yabancı bile senden bir iz taşırken 

ve duyduğum her hüzünlü ezgideki o ince, titrek ses, senin sesinken

 zaman ilaç olmadı...

Gökyüzündeki en parlak yıldız, 

en karanlık gecede ansızın bir buluttan çıkıveren ay da sendin. 

Ve yokken de yönümü yolumu gösterdin.

Güz güllerinin kızıl rengi,

rüzgarın taşıdığı fesleğen kokusu

hatta; 

başımın üstünde uçan güvercinden kopup avucuma düşen 

beyaz tüy bile seni hatırlatıyorken Annem

ve her seferinde burnumun direğini sızlatan kederli gözlerinle tezat,

 içimde bin çiçek açtıran o gülüşünle rüyalarımdayken,

 tüm güzel, tüm acı anılar taptaze,

sen böylesine her yerde ve her şeydeyken

 Ahh! ne mümkün..? 

Ne, zaman ilaç olur kalp sızıma

ne de o kor ateş küllenir bende

ANNEM


nurten y tartaç

12 yorum:

Asuman Yelen dedi ki...

Onlar yüreğimize ve belleğimize böylesine yerleşmişken, biz onları bu kadar sevmişken, yıllar önümüze neler koyarsa koysun hiç bir şey bu
özlemi dindiremez değil mi Çınar' cım...
Nurlar içinde yatsın anacığın ve tüm gidenlerimiz.

Mehmet Osman Çağlar dedi ki...

Zordur bazı buruk güzel şiirlere yorum yapmak, bu onlardan... Işıklar içinde huzurla uyusun.

*

"...hızla hareket eden şu gri bulutun çizdiği gülen surat bile sana benzerken

karşı yoldan geçip giden yabancı bile senden bir iz taşırken

ve duyduğum her hüzünlü ezgideki o ince, titrek ses, senin sesinken

zaman ilaç olmadı..."

Yaşamın kıyısında dedi ki...

Beni bulduğunda sanırım en acı zamanlarındı. Nedense hep o ilk günlerin geliyor aklıma :(
Mekanı cennet olsun huzurla uyusun anneciğin. Acıların hepsi çok derindir de anne acısı bir başka.
Ben anne acısını bir kazan kaynar suyla haşlanmaya benzetirim hep. Yanarsın öyle bir acıyla ki, gün gelir acısı geçer izi kalır hemde bir ömür boyu.

maviye iz süren dedi ki...

merhaba, blogunuza üye olamadım.
bu duygu yüklü dizeleri çok beğendim,
yüreğinize sağlık.
sevgilerimle..

Hamiyet Akan dedi ki...

Annem gittiğinde elimi kolumu felç etti şimdi şiiri okurken içime yine garip bir hüzün çöktü :( Mekanları cennet olsun.

Çınar dedi ki...


Değerli yorumlarınız için çok teşekkürler sevgili arkadaşlarım.

Konu anne yokluğu ve bunun bıraktığı boşluk olunca, kelimeler yetersiz kalıyor duyguları anlatmaya.

Sevgiler

Adsız dedi ki...

yazınızı okurken aklıma annemle anlaşmazlıklarımız geldi. bazen ilgisinden ne kadar sıkıldığım, hayatıma karışmasın diye sessiz ve uzak durduğum.
kaybetsem dedim; ve sonra aklıma paylaştığımız güzel anlar geldi; tek tek yazmaya gerek yok, boşluğu asla doldurulamayacak bir şey.
teşekkür ederim.

Çınar dedi ki...
Bu yorum yazar tarafından silindi.
Çınar dedi ki...
Bu yorum yazar tarafından silindi.
Çınar dedi ki...

alis ; HOŞGELDİN Sevgili alis :)

Boşluğu asla doldurulamıyor. Ve ne yazık ki her çocuk annesi asla gitmez sanıyor. Ve yine bundan olmalı annelerimiz hiç kırılmazlar, hiç küsmezler sanmalarımız. Gidiyorlar ama ...

Sevgiler

adais dedi ki...

Özlemmmmm yalnızca çok büyük bir òzlem bendeki.... boşluğun tarifi imkansız.

Çınar dedi ki...

adais; hoşgeldiniz Sevgili Adais :)

Evet yalnızca büyük bir özlem ve yeri doldurulamaz tarifsiz bir boşluk duygusu. :(

Sevgiler