25 Temmuz 2011 Pazartesi

SEVGİ NEDİR Kİ..?

Özlemekmiş sevmek.

her şeye rağmen özlemek...


kırılsan da,

 hatta kahrolsan da  geriye baktığında,

sızlamasıymış yüreğinin gizli bir köşesinin

adını andıkça...


Beklemekmiş bir de sevmek, 

umut etmek...

Hırslarından sıyrılmasını,

 pas tutmuş kalbinin arınmasını beklemek...

Bilirsin...  öl desen ölürmüş...

Ama


Yalanmış...  Eskidenmiş...

 O kalp çoktan diken tarlasına dönmüş.

Dili çatallanmış, gözler yabancı bakarmış.


Sevgi iki haris el tarafından hunharca boğulmuş.


Yokmuş artık...


Belki de hiç olmamış...

Yine de ummakmış sevgi...

Bir gün... belki diye...



5 yorum:

♥ŞANSLI♥ dedi ki...

Eskileri daha çok arayacağa benzeriz:(

sünter dedi ki...

Canim cinarim,
keske bu satirlari yazmani gerektiren her ne ise onu hic yasamamis olsaydin. Icim acidi okurken.
Senin gibi bir insanin kardesi olmak, yakini olmak aslinda nasil bir zenginliktir bilene anlayana. Ama iste "Bazilari var bilemez, bazilari yok bulamaz ..." demisler ya aynen öyle bir durum.
Üzme sen güzel yüregini
Öpüyorum seni arkadasim...

Arzu Sarıyer dedi ki...

Sevgili Çınar; sevgi dizelerinde harika ruh bulmuş...Arada yok olur sanırız,yalanmış deriz...Umutsuzluk yerine bir gün gerçek yerine döneceğine umut etmek ne güzel olur...Selam ve sevgiler...

Esin Bozdemir dedi ki...

Sevgili Çınarcım,

İnsanı nedense en çok da çok sevdikleri çok değer verdikleri incitiyor!kalbini kırıyor!..zaman içinde sevgi; (kimi zaman kardeşler arasında bile!!) çocuklukta bıraktığımız o masumiyetinde kalamıyor ne yazık ki!.araya zamanın derin tortusu ve yabancı ellerin, bambaşka duyguları ile harmanlanıp nihaf tohumları da serpilince bambaşka bir boyut kazanıyor maalesef!..

ama çok seven göze alabilir mi ki ayrılığı!hele ki aynı anadan olunca!..bu kadar nahif bir kalp!elbet af etmeyi de bilir!.özlemle kucaklaşıp, yüreğindeki yükleri atabilir...acı da verse insana, belki de yüzleşmek gerek bu duygu ile de gerçekliği görebilmek için...Görünce ve yaşayınca üzülmemek için acaba daha mı ölçülü sevmek gerek!bilemiyorum..gönlüm seven kalplerin birbirini incitmelerine hiç rıza göstermiyor ama hayatın gerçekleri ister istemez beni de hep düşündürüyor!..

Hüznün yerini neşeye bırakmasını diliyorum Çınarcığım..
Sevgilerimle...

Çınar dedi ki...

♥GÖNÜL ÇELEN♥

sünter

Arzu Sarıyer


E S M İ R

DOST YORUMLARINIZ İÇİN ÇOK TEŞEKKÜRLER GÜZEL ARKADAŞLARIM.

MAKSADIM HÜZNÜMÜ PAYLAŞARAK SİZLERİ DE ÜZMEK DEĞİL TABİİ Kİ AMA MADEM Kİ BURASI BENİM GÜNLÜĞÜM O HALDE BAZEN İÇİMİ KANATAN DUYGULARIMI DA YAZABİLMELİYİM BURAYA DİYE DÜŞÜNÜYORUM. Kİ; BU BLOGUN ASIL AÇILMA NEDENİ ZOR BİR DÖNEMDEN SIYRILABİLMEK BİRAZ RAHATLAMAKTI ZATEN. SONRA SİZLERİ TANIDIM GÜZEL YAZILARINIZ RENK KATTI HAYATIMA. YENİDEN, HAYAT DOLU NEŞELİ BEN'E DÖNDÜM. AMA BAZEN YİNE KANATILIYOR ESKİ KABUK BAĞLAMIŞ YARALAR. O ZAMAN DA İŞTE BÖYLE SİZLERİ DE ÜZEN (BUNU HİÇ İSTEMEDİĞİM-SEVMEDİĞİM HALDE) DİZELER DÖKÜLÜVERİYOR PARMAKLARIMIN UCUNDAN :(

İYİ Kİ VARSINIZ