10 Ekim 2010 Pazar

İnsanoğlu Kuş Misali

Aynı evde yaşayan yaşlı,  çok tembel iki kız kardeş varmış.  Sabah kalkar kalkmaz  biri pencere önündeki,  diğeri,  tam karşısındaki kanepeye oturur akşama kadar yerlerinden kalkmazlarmış.
Birgün,  karşı kanepedeki yaşlı kadın kalkmış,  usul usul  gelip, kardeşinin kanepesine, yanıbaşına oturmuş.  Sonra dönmüş,

Bak gördün mü kardeşcim demiş.  İnsanoğlu kuş misali.  Demin nerdeydimmm, şimdi nerdeyim…
………………………………….

Yeni bir hayat kurdu kendine dünkü küçük kuzumuz Alp’imiz.  Minicik kutu gibi bir dubleksin,  terası boğaza bakan çatı katında.   Bir yatak  bir çalışma masası bir gardrop televizyon, küçük halısının üstünde terlikleri ve diğer kendine ait eşyalarıyla,  bir başka hayat…   Güven dolu korunaklı ana baba şefkatiyle sarılıp sarmalandığı bildik aşina yuvasından çok uzaklarda. 

Şimdi onun bize yabancı yeni bir hayatı var.   Kendine de…    Yatağına yorganına, evinin kokusuna ısısına, kapısının tokmağına bile yabancı henüz.

  Oysa;   deniz,  martılar,  ihtiyar balıkçı ve oltasında çırpınan balığın adı, balıkçının oltasının ucundan balığı kapıp kaçan ama kovada çırpınan balığa asla dokunmayan kedi bile tanıdık  olmuş çoktan onun için.   Bizim yabancı olduğumuz deniz kıyısı yaşantısına alışmış.

Oğlumuzu yeni hayatında bırakıp gece yola koyulduk …

Kapkara yağmurlu sisli bir gecede,  kıvrım kıvrım yolda ilerlerken kulağınız motorun homurtusunda, bir pencereden sızan ışık takılır birden gözünüze. Nasıl bir hayat yaşanmaktadır kimbilir o camın ardında gecenin o saatinde?  belki bir hasta vardır inleyen, belki bir dram yaşanmaktadır o anda ya da mutluluktan uyku tutmamıştır evdekileri. Gaza basıp hızla geçersiniz size uzak, bir adım ötenizdeki o hayatın yanından.

  Kollarını uzatmış sizi yakalayıp bir çırpıda yutuverecekmiş gibidir üstünüze üstünüze gelen orman gölgeleri zifiri karanlıkta.  Oysa,  aynı yerden gündüz geçerken, her cins ağacın süslediği, sonbaharın yeni yeni, renklere bürümeye başladığı bu orman,  bir kuş olup daldan dala uçmak,  kelebek gibi titreyerek her yaprağa konmak  isteği uyandırmıştır sizde. Aynı manzaranın hem mutluluk ve coşku hem de korku ve ürpertiye  neden olmasına şaşırırsınız birkez daha.

Şimdi evimizdeyiz ve kendi yaşantımıza,  kendi bildik hayatımızda kaldığımız yerden devam ediyoruz.

İnsanoğlu kuş misali …

12 yorum:

Sittirella dedi ki...

Çok severim bu sözü ablacım.
''İnsanoğlu kuş misali...''

Dilerim Alp yeni evinde, yeni hayatında hep mutlulukları tadar, hep hayırla-uğurla gelir ona yeni herşey.
Çok içten diledim ablam, Amin!

laleninbahcesi dedi ki...

Oğlunun yeni hayatı hep kendi istediği doğrultuda gitsin... Boğaz manzarasının keyfini çıkarsın, yatağı yorganı hep sıcak olsun..huzurlu uykuları olsun...

Kızımın ünivdeki evini ilk gördüğümde bir sat şaşkın şaşkın oturmuştum. Onun kendine çok bildik ama bana çok yabancı evine bakakalmıştım.

Sevgilerimle

cenebaz dedi ki...

Oğluşunun yeni evi, yeni hayatı hayırlı uğurlu olsun:)

Çınar dedi ki...

Sittirella'm; bu benim de çok sevdiğim bir sözdür ve hep yukardaki fıkrayla birlikte anımsarım.:)

Çok içten olduğuna inandığım güzel dileklerine teşekkürler

Öptüm canım

Çınar dedi ki...

laleninbahcesi; hoşgeldin canım iyi dileklerine teşekkürler.

Anneler hep aynı oluyor demek ki. Ben de oğlumun evinde aynı şaşkınlıkla bakındım bir süre etrafa.

Sevgiler

Çınar dedi ki...

cenebaz'ım; çok teşekkürler canım

Sevgiler

sünter dedi ki...

Aylin ılk evden ayrıldığında alışamaz sanmıştım. Tek başına bir oda, üstelik boğaz değil duvar manzaralıydı.
Sonra aradan bir kaç ay geçti uzun bir noel tatilinden sonra onu tekrar stuttgart'a evine götürdük daha o minicik odaya girer girmez "ohh insanın evisi gibi yok" demez mi?

İşte böyle Çınarım onlar öyle bir alışıp benimsiyorlar ki galiba biz hiç bir zaman alışamıyoruz....

Bu arada hoşgeldin, yakında bende sana hoşgelmeyi planlıyorum ama henüz tam kesinleşmedi. Kesinleşince ararım ben seni:)

Çınar dedi ki...

sünter'im; çok haklısın onlar gayet mutlular hayatlarından da biz bir türlü vazgeçemiyoruz endişelenmekten.

Bekliyorum canım

Sevgiler

sufi dedi ki...

İnsanoğlunun kuş misali daldan dala konmasındaaan konmasına fark var.Uzak mesafelere uçup giden kuşlarımız da huzur içinde olsunlar, yanıbaşımızdaki kuşcağızlarımızda...

Çınar dedi ki...

Amin Sufi'm amin, uçup gidenler de yanıbaşımızdakiler de huzur içinde olsunlar hep.

Sevgiler

Asortik Krep dedi ki...

Onu kendi ayakları üzerinde görmek güzel ama bir o kadar da hüzünlü değil mi..? :) Seni anlıyorum tecrübeli anne :)

Çınar dedi ki...

Asortik Krep; hem ne hüzünlü...

Gerçi sen de anlıyorsun ne demek istediğimi artık:) Çağıl'da artık kendi kanatlarını açtı, ufku geniş olsun...

Sevgiler