28 Şubat 2010 Pazar

Mazide Gezinti ( 1 )

 

Ben ne çok özlemişim;  şöyle aile büyüğü birini karşıma alıp uzun uzun eskilerden taa eskilerden, benim çocukluğum bebekliğim, hatta ben daha yokken, onların gençliklerinde yaşayıp unutamadıklarını anlattırıp, ağzım açık dinlemeyi. Ne çok severim yaşlılardan özellikle de kendi ailemdemki yaşlılardan, içinde ben’i de bulduğum anılar dinlemeyi. Epeydir bunu yapmıyordum.  Anneannemi konuşturmayı en çok severdim. Onun, daha gençliğinden başlayan heyecanlı hikayelerini dinlemeyi.  Sonra teyzem anlatırdı etrafına oturtup bizleri, o anlatır annem itiraz ederdi,  ” hayır öyle değildi yanlış hatırlıyorsun işte.  Şöyle şöyle olmuştu”  diye.

 

 

Dün;  seksen yaşında, dinç, hala  kıvrak zekalı ve esprili yengemi ’kıskaca’ aldım gece geç saate kadar.  “Hadi anlatsana" dedim.   Çocukluğumuzu, onların gençliğini, o zamanların sevdalarını konuşup,  Bir konudan diğerine atlayarak  mazide doyumsuz bir gezinti yaptık.

 

………………………………………..

 

 

Yaz sıcağında bile dantel beyaz eldiveni, dantelli şemsiyesi elinden eksik olmayan, İstanbul hanımefendisi Hayriye Hanım Teyzeyi andık mesela.  Daha biz dünyaya gelmeden öncesine dayalı bir dostlukları varmış dedemlerle ve bütün aileyle. Ben on oniki yaşlarındayken tanıdım.  Ankara’ya yeni gelmiştik ve aynı mahallede oturuyorduk. Yazlık sinemaya giderdik yaz akşamlarında hep birlikte.  Sinemanın tahta sandalyelerinde rahat oturalım diye, kolumuzun altına sıkıştırdığımız minderlerimizle. Daha akşam yemeğini yer yemez, bahçe kapısından,  “hadi çabuk olun, film başlayacak”  diyen sesini duyardık. Zaten kulağımız bu seste, tetikte beklerdik de, sanki her akşam seslenmiyormuş gibi “Aaa Hayriye Hanım Teyze geldi” diye şaşırırdık güya. Bir an evvel Onun peşine takılıp filme yetişmek için son lokmamızı zor yutardık.  Babam, yemeğimizi bitirmeden kalkarsak kızacak diye de, acele etmiyormuş, pek hevesli değilmiş gibi davranarak.   Sinema girişinde, buz parçalarıyla dolu kovalarda soğutulmakta olan sade gazozumuzu ve gazete kağıdından yapılmış külah içinde satılan ayçekirdeğimizi de alıp, bir tarafta boydan boya ‘aile’ diğer tarafta ‘bekarlara’  (erkeklere)  ayrılmış,  tahta sandalyelerin sıralandığı, zemini çakıl taşlarıyla döşeli, açık hava sinemasındaki ‘aile’ kısmında yerimizi alırdık.  Her filmde bayan başrol oyuncusunu mutlaka Adalet Cimcöz’ün seslendirdiği ve  yine her filmde mutlaka ‘hayır olamaz’ değil de nedense,  ‘nayır nolamaz’  denilen Türk filmlerinden birini izlemeye başlardık.  Zevkle mutlulukla, filmdeki artistin yerine kendimizi koyup, hayallere dalarak.  Bir de,  elimizde mendillerimiz olmalıydı mutlaka, sonu ayrılıkla biten ya da kavuşana kadar binbir ıstırap çeken başroldeki ‘kızla oğlana’ ağlamaktan şişen gözlerimizi silmek için.

 

 

……………………………………………….

 

 

Dedim ya, bütün gece esir aldım yengemi ve kimisi benim de hatırladığım kimisi hiç bilmediğim, o anıdan bu anıya hoş bir gezi yaptık.

 

 

……………………………………………..

 

 

“ Küçükken hiç sevmezdim seni, biliyor musun” dedi birden yengem.  Yine kendimi bildim bileli ara ara söylediği gibi…   Tabii ki biliyordum, bilmez miyim?   ama aradan bir ömür geçmiş ve o seksen yaşına gelmişti.  İçi hala sızlıyor hala kadınlık gururu inciniyor olabilir miydi hatırladıkça..?

 

 

 

                                                Devamı Var…

27 yorum:

Dalgaları Aşmak dedi ki...

Belli ki çok hoş bir nostalji yaşamışsınız.Devamını merakla bekliyorum :)

sevgiler

haykırış dedi ki...

Sayın Çınar yazılarınız adeta hapsediyor okuyanı kelime aralarına ve müthiş akıcılık, ne mümkün nefes almak böylesi bir anlatımla okumanın keyfini yaşattınız. Delikli ikibuçuk kuruşumuz yoktu ki sinemaya gidelim ne yaptık kapıda duran bilet kontrol eden görevlinin bacakları arasından kaçar karanlıkta sonradan orası benim yerim diye çokca kaldırıldığımız yer deyip salonun basamaklarında oturarak filmi seyrettiğimiz günler canlandı birden beynimde ne hoş bir paylaşımdı devamını sbırsızlıkla bekliyuor olacağız.
Sonsuz saygılarımla

mavi dedi ki...

Benim de Teyzem bana doğduğum günü anlatmıştı bende telefonuma kaydetmiştim. Ara sıra açar dinlerim :))

ramazan dedi ki...

Çınar Hanım,bu konuşmaları bir kayıt cihazına alıp,noktasına dokunmadan yazmak lazım.Geleceğe bırakılabilecek en büyük hazine bunlar.Nasıl biz dün yaşananları merak ediyorsak,gelecekte yaşayacak olanlar da bu gün yaşananları çok merak edecekler.
Harika kayıtlar.Riyasız,ticari beklentisiz,sadece paylaşım için ve doğal.Gönlünüze sağlık.

hepsusluydum dedi ki...

Çınarcığım merhaba, hoş bir yazıydı zevkle okudum..Arkası Yarın'ını merak ediyorum :)) Sevgilerimle Zehr@

ÇOBAN YILDIZI dedi ki...

Çınarcığım, merakla bekliyorum devamını.Güzel bir pazar günü diliyorum.Sevgilerle..

Bir Dut Masalı - nUnU dedi ki...

Ne berrak
ne alımlı
ne eşi benzeri olmayan yıllarımızdır o dünde kalanlar.
ne ilahi bir tadı lezzeti vardır doyulmayan.
arsızlığına doyum olmaz bizlerin çocukluğunun !! :))))
tahta masalar, sandalyeler,
gazoz dolu şişeler :)
süsü püsü olmayan kendine has endamı olan büyükler,
farklı bir asalet, farklı bir kültür ambiansı olan O ŞAHANE ''DÜN''ler .......

BANADA NE İYİ GELDİ ÇINARcığım.

Çınar dedi ki...

Dalgaları Aşmak; teşekkürler canım, çok hoş bir nostaljik yolculuk oldu gerçekten:)

Sevgiler

Çınar dedi ki...

haykırış; güzel sözlerinizle şımarttınız beni çok teşekkürler.

Sevgiler size ve eşinize

Çınar dedi ki...

Şeniz'im; aa ne güzel bir fikir. İyi ki kaydetmişsin güzel bir anı olarak kalacak.

Sevgiler canım

Çınar dedi ki...

ramazan Bey; bundan sonraki sohbetimizde önerinizi uygulayacağım. Çok ilginç güzel bir anı olur ilerde.

Sevgiler size ve eşinize

Çınar dedi ki...

hepsusluydum; :)) teşekkürler canım.

'Arkası yarın' olmasa da birkaç güne kadar yazacağım:)

Sevgiler

Çınar dedi ki...

ÇOBAN YILDIZI'm; teşekkürler canım.

Sana da mutlu bir pazar dilerim

Sevgiler

Çınar dedi ki...

birdutmasali'm; dünü, çocukluğumuzu, BİZİ ne güzel anlatmışsın. Teşekkürler

Sevgiler canım

Mehmet Osman Çağlar dedi ki...

Siz şımarıcak yapıda değilsiniz,eski
ve nostaljiyi güzel anlatıyorsunuz, devamını bekleriz.

Sevgilerimle,

aslan dedi ki...

Devamını sabırsızlıkla bekliyoruz.
Yine güzel bir anlatım..

Dostlukla..

Zeugma dedi ki...

Tıpkı benim rahmetli anneanneme sık sık yaptırdığım gibi..
Eskileri anlattırmaya bayılırdım. O anlatırken gözümün önüne getirmenin tadını hiçbir şey veremezdi :)

Çok güzel bir seriye başlamışsın Çınarcığım. Öyle bir zevkle okudum ki, gözümün önüne geldi her satır tek tek..
En çok da yengen seni neden sevmezdi, aklım almadı.Benim sevgili Çınarım çocuk olsa da fazla üzmem,iştir kimseyi.Kesin yanlış anlamadır..
Meraktan ölüyorum, fazla geciktirme devamını. Okey?

Sevgiler canım...

Çınar dedi ki...

JİVAGO; :) çok teşekkürler

Sevgiler

Çınar dedi ki...

size de çok teşekkürler Aslan Bey.

Sevgiler

Çınar dedi ki...

Zeugma'm; hele de eskileri anlatırken, şöylee geçmişe uzanıp kendilerini, yine bir genç kız ya da bıçkın delikanlı gibi hissederek kıs kıs gülerek edalı edalı anlatmazlar mı bitiyorum o zaman:) Onları eski kıyafetler içinde gencecik salınırken hayal ediyorum. Ya, eski zamanları kafamda canlandırmak, kendimi o zamanın içinde hissetmek, harika bir duygu:))

Beni sevmeme nedeni dayımdan dolayı. Yani dolaylı olarak bana kini:))
Okey, Anlatacağım nedenini en kısa zamanda:)

Sevgiler canım

Yaşamın kıyısında dedi ki...

Çınar'cım,
İçimden çıkmayan geçmişi ne güzel dile getirmişsin.Hele tadına varamadan biten, koltuğumuzun altında minderlerle gidilen yazlık sinemaları.
Ne mutlu sana geçmişi anlatacak birileri var yanında. Ben 32 yaşımda suçiçeği geçirdiğim zaman "çocukluğumda geçirmedim mi?) diye soracak hiç bir büyüğüm yoktu:(
Devamını bekliyorum çok ilginç olacakmış gibi bir his var içimde.
Sevgiler...

Çınar dedi ki...

Nur'um; canım, özlemlerimi kaybettiklerimin acısını dile getirirken, senin gibi çok genç hatta çocuk yaşta Annesini, ykınlarını kaybetmiş arkadaşlarımı düşünemediğim için çok özür diliyorum. Geçmişinle ilgili bilgi alacak birini bulamamanın ne kadar acı olduğunu tahmin etmek bile zor:((( Tekrar özür dilerim canım.

Sevgiler

bilge dedi ki...

sevgili çınar bende çok konuşurum büyüklerle eskileri anarız babam la çok paylaşırız genellikle çok güzel bir paylaşımdı devamını merakla bekliyorum .yorum konusunda sorun çözüldü zorlanmıyorsundur inşallah bana yazarken sevgi ve dostlukla..

Çınar dedi ki...

bilge'cim; ne keyiftir değil mi? büyükleri konuşturup, o bilmediğimiz ama bizim geçmişimiz olan zamanlara yolculuk.

Sanırım sorun çözülmüş, yorumlarım gidiyor.

Sevgiler canım

Yaşamın kıyısında dedi ki...

Yok yok Çınarcım, sakın ha özür dileyecek bir şey yok üzülürüm sonra. Çok çok keyif alarak okudum canım. Bende çok yazdım ilk açtığımda blogu, bizim zamanımızda diye başlaya başlaya:))
Sevgiler...

mutfakcini dedi ki...

Ben de çok severim,eskileri bir büyüğüdmen dinlemeyi.Eskiler de anlatmayı çok sever..Masal tadında,yumuşacık olmuş.Yüreğine sağlık.Diğer bölümleri merak ettim ,çıkıyorum yukarı ;)

Çınar dedi ki...

EBRULİ'm; ne güzel anlatırlar değil mi?

Teşekkürler canım

Sevgiler