3 Mayıs 2009 Pazar

ÇIĞLIK



Bir anda boğuk bir feryatla çınlamıştı bekleme salonu..."Annemmm..."

Kaskatı kesilmiştim. Boğazımda bir yumruk vardı sanki. Ağlamak istiyor ama ağzı maskeleri hastaların yanında, yanımda da Annem varken bunu yapmamak için sıkıyordum kendimi.

Kendine gel dedi annem. Biraz metin ol kızım. Ben bu durumdayken daha çok karşılaşacaksın bu gibi şeylerle. Bana bir şey olsa ne yapacaksın..? Mukadderat... Hepimize gelecek sıra, öyle ya da böyle.

Anneme döndüm yüzümü. Sanki bir şey anlatıyormuş gibi. Diğerleri görmesin diye. Yağmur gibi yaşlar boşalıyordu gözlerimden. O'nun içinde neler yaşadığını hiç düşünmeden. Öylece bana bakıyordu Annem...

Önce birkaç fısıltı oldu salonda. Kadın gençmiş. İki kızı varmış. Büyük 15 yaşında. Çığlık atan oymuş. Sonra garip bir sessizlik bürüdü etrafı, kimse biraz önceki ölümü farketmemişti sanki. Ama bekleme salonundaki sessiz çığlık çok daha korkunçtu. Kaderine boyun eğmiş, doktor sırası bekliyordu hastalar.

Hastalığı süresince her fırsatta, beni beklenen sonuna hazırlamak için telkinlerde bulunuyordu Annem... İlk ameliyatına giderken ameliyathanenin kapısında ''Söz ver bana, üzülmeyeceksin. Bak ben üzülüyor muyum?'' demişti, dudaklarına yerleştirdiği sahte, titrek gülümsemeyle.

Bir keresinde '' Kızım ben bu dünyada mutlu olamadım. Benim arkamdan sakın ağlama. Sıkıntılarım, üzüntülerim sona erdi diye sevin." demişti.

Annemi kaybedeli 3,5 yıldan fazla zaman oldu. Hala başaramadım onu andıkça içimin yanmasını durdurmayı, Her saniyesi gözlerimin önünde çektiği acıların...

***

Yine sensiz bir Anneler Günü geliyor Annem. Kanadı kırık kuş gibiyim... Hani derler ya ''Bir evlat kaç yaşında olursa olsun, anaya muhtaçtır." diye. Çok doğruymuş. Keşke keşke her saniyesini dolu dolu değerlendirebilseydim, analı kuzu olmanın... Ama insan annesinin öleceğine inanamıyor ki... (Ölüm döşeğinde bile...)o hep yanında olacak sanıyor.

Ahh anam... Bir an gelsen, bir an. Dizinde yatsam, saçlarımı okşasan... Razıyım yine git.

Olmaz ki...olamaz...

Rüyalarıma gel o zaman. Bunu da mı yapamazsın...Çok mu kırdım Anam, çok mu üzüldün...

affet beni affet affet...

Tüm annelerin Anneler Günü'nü kutlarım...

Tüm evlatlar... Elinizde tuttuğunuz pırlantanın değerini bilin... Kırılmadan...


5 yorum:

HADİYE dedi ki...

Merhaba Nurten,

Annesizliğin ne demek olduğunu bende bilirim.
Mahsunluğunu ,özlemini paylaşıyorum.Annene Allah cc rahmet diliyorum.
TÜM ANNELERİN ANNELER GÜNÜ KUTLU OLSUN

Sevgilerimle*

ulku dedi ki...

Canım kardeşim,
blogtaki duygu yüklü yazını okudum.Bende duygularını ve acını seninle paylaşıyorum.şu anda gözyaşlarımı tutamıyorum.kendi sorunlarım yüzünden seni bu ara ihmal ettim farkındayım beni affet.kendinede asla haksızlık etme sen annene yapılması gereken herşeyi yaptın.senin yerinde başkası olsa asla senin gösterdiğin ilgiyi ve metaneti gösteremezdi.senin sorumluluğun gerçekten çok ağırdı.Bir tarafta ailen (eşin ve iki oğlun)diğer tarafta sana muhtaç kardeşin ki hala senin bakımına ilgine muhtaç.bende uzakta olduğum için sana destek olamadım.Şu anda annem yanımda malesef ben ona gereken ilgiyi ve sevgimi veremiyorum.senin sözlerin hep kulağımda sevdiklerimizin değerini onu kaybedince anlıyoruz neyazıkki ama bundan böyle anne ve babama daha fazla sarılacağım.Şunuda unutma annem ve babamda seni ikinci kızları olarak görüyor ve en az benim kadar seviyorlar.CANIM TEYZEME RAHMET DİLİYORUM VE İNANIYORUM Kİ ONUN GÖZÜ ARKADA DEĞİL HER KONUDA SANA GÜVENİYOR SADECE DUA BEKLİYOR. DUALARIMIZ ONUNLA CANIM BİRİCİK KARDEŞİM, DOSTUM, HERŞEYİM SENİ ÇOK SEVİYORUM.SAĞLIK, MUTLULUK DOLU NİCE YILLAR DİLİYORUM TABİKİ HEP BEREBER.TÜM ANNELERİN ANNELER GÜNÜ VE HERGÜNÜ KUTLU OLSUN .ÖPÜYORUM.

HADİYE dedi ki...

Nurtenciğim
http://ge-ce.blogspot.com/2009/03/bir-yastkta-ucuyoruz-el-urunlerine.html


bu adresteki gece nin yazısı işine yarayabilir.

Adsız dedi ki...

Göz yaşlarınını tutamamak ve içinin hıçkırması böyle birşey olsa gerek.Öncelikle yazdığın yazı beni çok çok etkiledi Nurten teyze.Şuanda , şu saniyede annemin yanımda olmasını ister, belki bir daha bırakmamak isterdim.Anneyle geçirilen vaktin her saniyesinin değerini bilmek hayata inatla sonsuza kadar onunla olmak isterdim ...Farkındalığı arttıran ve bazı duyguları daha açık ve net bir şekilde belirtmek için insanın gözünü açan bir yazı.Gerçek yaşanmış duygu yüklü ve etkili bir öykü ...Size çok büyük bir sabır diliyorum.Bir anneler gününde verilebilecek en büyük hediye.Manevi değeri kelimelerle sınırlandırılamayacak kadar saygı duyulası birşey...Rahmet diliyorum .Anneler gününüzü ennnnnnn içten dileklerimle kutlarım.

Tatlı Tuzlu Anılarım dedi ki...

bazı inançların toplumların kadını kötülemesine lanetlemesine aldırmadan islamın benim anlatamayacağım fazlalaıkta değer verdiği kadını ana yı dünyaya gönderilmiş bir şefkat abidesi ve fahri bir melek olduğunu düşünüyorum cennet ayaklarının altına seriliyor düşünsenize.... anneler kadar şefkatli muhteşem varlıklar var mı bu dünyada ki Allah şefkatinden merhametinden bir zerresini vermiştir annelere öyleyse Allah ın ne kadar merhametli olabileceğini düşünebiliyor musunuz umarım anneniz Allah ın merhametine nail olur.Başınız sağ olsun.